sözlük yazarlarının itirafları

az önce kasıla kasıla atm'ye gittim , 10 lira çekip geri döndüm.

bu sene de kimse hatırlamadı. ulan facebook' tan bile yazan olmadı. hatta annem bile hatırlamadı.

neyse... ben zaten hoşlanmıyorum böyle şeylerden.

(bkz: doğum gününün kutlanmasından hoşlanmayan insan/#31222380)

iyi değilim sözlük. Kafaya her şeyi takar oldum. En saçma şeye sinirlenir oldum. Sinirlendiğim şeye ağlar oldum.
Etrafımdaki insanlar boş geliyor, yaptığım işler boş geliyor. Bir anlık karar verip bir şeyleri yapmaktan korkuyorum. Pişman olacağım şeyleri.
Her şeyi bırakmanın tam eşiğindeyim.

Onursuz insanlar tanıyorum ve halen onlara selam veriyorum. Evet iğencin tekiyim.

(bkz: formalite selamlar)

intikam almaya bayılırım, iyi geceler.

Kilo almayı problem etmiyorum, enim boyumu geçmesini yeter.

Hdp ye oy verdim çok mutluyum. Gururluyum. Açık ve net.

Sözlük, bunca yıl kaçtım, ettim ama sanırım sonunda evleniyorum lan. Allah aşkına kaçır beni buralardan.

"gelirken 2 ekmek 1 yoğurt al" mesajına hazır değilim ben.

Sevdiğim dizilerin başlayacağı tarihi beklemekle geçiyor ömrüm .

son günlerde ülke iyice çığrından çıktı sözlük, ülke gündemi beni aşırı yordu. işid'e katılmaya çalışan japon, ülkemizde pedofilinin savunulması, aile ve sosyal politikalar bakanımızın twitter nickinin benbirkulum1 olması, sonunda vodafone arena bitiyor falan yani zirveyi gittikçe yükseltiyoruz sonumuz nere gidiyor bilemiyorum.

çok sakarım. bir de sağımı solumu hala karıştırıyorum. olmamışım ben.

Geçen gün gizli gizli Serdar Ortaç dinledim. Garip bir biçimde Dinledikten sonra Sanki günaha girmiş gibi hissedip spotifyda son arananlar listesini temizledim.

O kadar çok hain var ki vatanımın dört bir köşesinde çıkarıp tabancamı sıkasım geliyor kafalarına.

Bir senelik bir ilişkim vardı, kız arkadaşım çanakkalede yaşıyordu ben ise istanbuldaydım. Arada istanbulda görüşüyorduk. Birlikteliğimizin onbirinci ayından sonra mesafeler canımı sıkmaya başlamıştı.

O sıralarda istanbulda yaşayan başka bir kızla tanışmıştım ve iki kişinin arasında kalmıştım şartları değerlendirdiğimde istanbulda olan kızla birlikte olmamın daha sağlıklı olduğunu düşündüm ve kız arkadaşıma ayrılmak istediğimi belirttim gerekçe olarakta mesafeleri gösterdim. kız arkadasımda o sırada üniversite sınavına hazırlanıyordu, bana az daha sabretmemi istanbulda bir üniversite kazanıp yanıma geleceğine ve her gün beraber olacağımıza dair söz vermişti fakat ben yeni tanıştığım kızın etkisinden, sabırsızlığımdan ve kız arkadasıma inanmadığımdan dolayı ısrarla ayrılmak istedim ve ayrıldık.

Daha sonra istanbulda tanıştığım kızla birlikte olduk dört ay boyunca birlikteydik, sürekli yanımdaydı mesafeler yoktu ama onun yanındayken eski kız arkadasımın yanında mutlu olduğum kadar mutlu hissetmiyordum. Kilometrelerce uzakta olan bir insanın aslında en yakınımızdakilerden bile daha yakın olabileceğini anlayamamıştım.

istanbuldaki kız arkadaşımla birlikteliğimizin altıncı ayındaydık, o da eski kız arkadasım gibi üniversite sınavına hazırlanıyordu ve karabük üniversitesini kazanmıştı, aynı gün eski kız arkadasımdan mesaj gelmişti ve gelen mesajda "sana verdiğim sözü tuttum istanbul üniversitesi x bölümünü kazandım." yazıyordu. o an yıkıldım, kendime lanet okudum, yerin elli kat dibine girdim. aramızda kilometreler var diye ayrıldığım kız arkadasım artık istanbula geliyordu. istanbulda yanımda diye tercih ettiğim kız ise kilometrelerde uzağa, karabüge gidiyordu. O an dünyanın en salak insanı hissettim kendimi.

Sonuc olarak kız arkadasım karabüge giittikten kısa bir süre sonra anlasamadık ayrıldık. Eski kız arkadasımda suan istanbulda ama benimle konuşmuyor. Niye konuşsun zaten dünyanın en büyük şerefsizliğini yaptım, çok pişmanım her şey için özür dilerim, umarım beni affedersin...

Kabuslar yüzünden Uyumaktan korktuğum doğrudur.

Neden yaşadıklarımızdan ötürü baska insanlara şans veremiyoruz,üstelik onların hiçbir suçu yokken.

Evet sözlük tam anlamiyla bu cıkmazin ortasindayim.herhangi bir ortamda olsun ya da bi toplulukta olsun.ne cok yakin arkadas olabiliyorum ne de hayatima yeni bi insan alabiliyorum.yasadigim tek bir sey bendeki guven mekanizmasini cokertti sanki.

Sevgilimi cok özledim, en kisa zamanda ucucam yanına.
Bi de bugun cok güzeldi, coh mutluyum evet.

şuan iki arada bi derede nasıl olunur sorusunun cevabı gibiyim be sözlük. artık birkaç gün içinde bi karar vermem gerekiyor. eğer yanlış bir karar verirsem çok pişman olacam. günlerdir erteliyorum ama artık yumurta kapıya dayandı. allah sonumuzu hayır etsin.

öyle bir can sıkıntısı ki o kadar olur. yatmaya çalışayım bari, belki uyku iyi gelir be.

Okulda Toplum Gönüllüleri topluluğu kurma hayali ile yataktan kalkıp bilgisayarın başında işe yarar bir şeyler ararken kendimi burada bulduğum doğrudur. bu arada entry ararken yarım saatim gitti lan.

Günaydın.
Kaçtıkça daha da bağlanırsın. Öyle.
Ben hayatından çıkarsın dedikçe dahada içine çekiyor. Ben onu ilk konuşmamızdan itibaren sevgilim yerine koydum ki.
Geçen gün evinin mutfağında koltukta ikimiz, iki arkadaşıda karşımızda sandalyede oturuyordu. Sigara falan derken kapı pencere açıldı rüzgarın ortasında kaldım. Ayaklarımı sağa doğru toplayıp oturdum elimle ısıtmaya çalıştım biyandanda muhabbet ediyoruz. Bacağını ayağımın üstüne örttü sözlük. Ayaklarımı ısıttı. Daha önce öpüştük seviştik ama hiç biri o anki duygum kadar gerçek değildi. Ayağım ısınıncaya kadar çekmedi bacağını. Ne bileyim sözlük.
Başka kız olsa yapar mıydı?
okuyamadığım, satır hatta paragraf atladığım bir kısım var aramızda. Çok istiyorum beni sevsin sözlük.
Kalbim paramparça, ruhum huzursuz, mantığım yoksun ama o küçük umut bi türlü gitmiyo işte.
Zaten sevgili gibi sürekli konuşuyoruz bütün şifrelerimizi biliyoruz birbirimize müdahale edebiliyoruz ama ben sevdiğimi söyleyemiyorum. Ondan güzel bişeyler duymuyorum. Aksine benimle konuşmaya devam etmesinin sebebi bana acımasından kaynaklı sanki. En az on defa duydum ondan sevgili olamayız" cümlesini. Her duyduğumda dahada yıkıldım.
Fakat yine başa sarıyor.

Ruhen artık çok yoruldum, bedenen de bu ruh yorgunluğunu belli ediyorum, insanlar derdi olunca bana gelirler anlatırlar dinlerim çözüm bulmaya çalışırım, ama iş bana gelince bir tane bile insan derdimi dinlemez anlatınca da 'aman derdin bu muymuş' derler, vallahi de bıktım, kimsenin siklememesinden, nolucak bu halim onu da bilmiyorum.

cumartesi/pazar izin yapınca enteresandır pik duygularla şirketi özlediğimi fark ettim. çalışma hayatına alıştım sanıyorum. kısmet olursa önümde ciddi bir dinlenme süreci olacak yakında.

seyahatler, tatil daha fazla kitap/müzik, cleanyourcar'da idefix'de sepetleri doldurdum bile.

ve günaydın takım elbiseli güzel adamlar.

aşk olsun sana çocuk aşk olsun.

Bu aralar karı kız konusunda şansım pek iyi gitmiyor.