sözlük yazarlarının itirafları

oğlum ben çok çılgın sıkılıyormuşum lan. öyle böyle değil.

dün doğum günümü, ölüm günü yapmama ramak kalmıştı ki sızmışım...

bundan 3 sene öncesine kadar fire vermeden ramazanda orucumu tutarken dün ilk defa ramazanda bırak oruç tutmayı, içki içtim...

çok değiştim ben sözlük...

Her lise sınıfının tavanında mutlaka esrarengiz bir ayakkabı izi vardır. bizim sınıftaki 46 numaralı ayı kimdi merak ediyorum. o cüsseyle nasıl tekme atmış oraya.

Hayattan çok sıkıldım. Ölmek ise çok saçma geliyo. Çok arada kaldım sözlük.

Geçen gün metroya binecektim. Metronun hızla geldiğini görünce içimden kafamı raylara doğru uzatmak geldi. En fazla 1 saniyelik acı ve evrenin bütün sırları elime geçecekti..

Yapamadım. Gördüğünüz gibi. Korktum galiba. iyi mi ettim kötü mü ettim bilmiyorum.

edit:intihar etmek gibi bi düşüncem olsaydı buraya yazmazdım. sadece arada bi geliyo işte o düşünce.

içimde ne olduğunu anlatamadığım bir his var. bir sıkıntı. bir daralma. bir boşluk. ben ben değil gibiyim. kimse kimse değil gibi. yaşamıyor gibiyim.

ilgisizlik, sevgisizlik... ölüyoruz yok oluyoruz ama kimse kimsenin sikinde değil. vay amk!

ailemi seviyorum...

ilk defa ayrı kalmıyoruz. ama birilerinin hayatından gerçekten gitmiş herkes gibi ilk defa bu kadar yürekten özlüyorum.

Bir neden mi istiyorsun?..
Al öyleyse..

Hep iyi niyetimizden kaybettik biz.. Bir şans verdik kendimize.. Sonra bir şans daha verdik, belki sever dedik.. Son bir şans daha verelim dedik hayatımızı siktiler, biz sadece izledik..
Çekirge bu.. Bir sıçrar, iki sıçrar, üçüncüde sıçar elbet.. Ulan biz ne istedik, onlar ne anladı.. Beceremedik hiçbir şeyi onların duygularımızı, düşüncelerimizi becerdikleri gibi.. Fazla bir şey istemedik aslında, biraz olsun sevilmekti niyetimiz, onlarda yoktu.. Çocukken kırdığımız oyuncaklar geliyor aklıma bazen.. Hani hem kırıp hem de ağlardık ya, şimdi devir değişti.. Başkaları kalbimizi kırıyor bu aralar ve yine ağlayan biz oluyoruz.. Yani güzelim; ağlamak gülmeyi döver bizim hayatımızda.. Çok şey kaybettik, çok şey yitip gitti ellerimizden, ellerimizle birlikte.. Sonra gezdik şehirlerarası, unutalım dedik.. Yeni yerler görmek, yeni insanlar tanımak faydalıdır derdi eski mahalleden Selim abimiz.. Hiçbir faydasını görmedik.. Bence biz Selim abiyi yanlış anladık.. Kendimizi bırakmadan bir şehirde, başka bir şehre gitmek, geldiğin yeri, gittiğin yere götürmekle aynı şey.. Neticede yeni insanlarda tanıdık.. Gelip geçtiler bir film şeridi gibi hayatımızdan.. Gelen gideni aratmaz oldu, hepsi geldiğinden fazla gitti.. Bizde mi bir sorun vardı, ne eksikti bilemiyorum.. Ama hayatımız bir eksiklik üzerine kurulmuştu, tamamlamaya çalıştıkça azaldık.. Toparlanalım dedik, can havliyle.. Sonra biri daha geldi hayatımıza, elde kalan hayatımızsa tabi.. Kalanı da ona sermaye ettik.. Biliyorum, aptallık bu bizdeki..
Hep iyi niyetimizden kaybettik.. Sonra iyi niyetimizi de kaybettik.. Kırdık, döktük, küfür ettik sansürsüz..

Alayına isyan ettik.. Ne değişti..?
Dur ben söyleyeyim..
Hiçbir bok!..

her şey çok güzel olacak sözlük.

O son büyüğü devirmeyecektik sözlük.

birisi bir şey dese de saçlarımı kessem ya da kesmesem...

bugün itibariyle hayatımın hatasını yaptım. ne mi? lole bulaştım evet. üniversite hayatımın kısa süre içinde biteceğini düşünüyorum. belki aylar sonra cesedimi bilgisayar başında bulurlar.

Bırbırının aynısı gunler yasıyorum sozluk.bosuna yasıyomus gıbı hıssedıyorum kendımı.22 yasına geldım ama donup arkama baktıgımda unutamıyacagım bı gundu dedıgım hıcbır sey yok hep hayal kırıklıgıyla keskelerle dolu boyle yasamak ıstemıyorum artık.

gecenlerde --bugün kadın ruhundan anlayan ender insanlardan olduğumu farkettim-- demistim ya.. --lakin biraz fazla aktif olmam gerekiyor sanırım-- diye de eklemistim.. simdi sozlerimi geri aliyorum, ben aslında yokmusum.

Pizza yemeyi çok özledim. Şu an çoooook uzaklarda bir yerlerde beni bekliyor biliyorum.

biz küçükken şokella diye cam kenarındaki macunları yerdik.

siz hiç uçan civciv gördünüz mü?
ben gördüm.

evet. ben de mabel matiz in zor degil sarkisina bayiliyorum. onlardan biriyim.

başıma gelebilecek kötü şeyleri hayalimde canlandırıyorum. geçenlerde tuvaletteyken* telefonumun cebimden kayıp düştüğünü hayal ettim sonra telefonum kayıp deliğin içine girdi. velhasıl elimi sokup telefonu aldım, yıkadım bir güzel sonra da.

mutluluk güzel şey.

Çevremdeki herkes bana tanıdıkları en sosyal en neşeli insan olduğumu söyler.oysaki öyle utangaç,öyle çekingen hatta biraz sosyalfobik bir insanım.sadece sanırım bunu bastırmaya çalışıyorum.

insanların benimle dalga geçmesine izin veriyorum. bunu yaparken de bana salak salak espriler yaparak mutlu oluyolar. yazık.

Menemen gordugum her yere jelibon yazma zorunlulugum varmis gibi hissediyorum sozluk.

bugun cam agacinin golgesinde kopegimi taradim. sporumu yaptim. uc idiot adinda harika bir film izledim. filmin adindan dolayi gecmisimde kalan idiot uc erkek aklima geldi. sonra onlara inanan bir gerizekali olarak kendi idiotluguma guldum. bundan tam 3 yil once verdigim bin lirayi dusundum. ne kadar cabuk inanan bir aptalmisim dedim kendime. yine guldum. aldatan eski esi dusundum. benden para calanlari yalanlariyla. ya da onlarin tabiriyle beni yolanlari. yine guldum. cunku kotuler ceza gormedi su ana kadar. gelecek kirilgandir. yalanciliginin cezasini ceker herkes dilerim allah tan. sakin inanmayin ve acimayin gucsuz aninizda yaninizda biten erkeklere. tek bir amaclari vardir hepsinin boyle bir durumda. sizi daha da dibe cekmek. guclenmeden hayatiniza kimseyi almayin. hem paranizi hem duygularinizi korursunuz boylece.