soyadları telaffuz edilmeyen üç isimli insanlar

başlık doğru mu tam olarak emin değilim ama anlatmak istediğim şudur ki ;

iki adı olup üçüncüsü soyadı olan pek değerli insanlar vardır hayatımızda zaman zaman rol alan. genellikle telaffuz edilmez soyadları. alışkanlıkdan ya da samimiyetten veya sevdiğimizden yahut bize yakın durduğundan belki...

misal orhan veli, soyadı pek telaffuz edilmez. sunay akın bir şiirini seslendirecek olduğında, şöyle der orhan veli diye başlar hep. orhan veli bu durumdan hoşnut mu bilinmez. orhan veli daha sıcak olsa gerek yanına kanık eklendiğinden.

aşık veysel ismi insana huzur veriyor her telaffuz edildiğinde. bu tür adamların bir soyada ihtiyacı bile yok aslında. hatta isimleri de olmasa da olur. sazı ağlatan adam, sözleriyle içimizi dağlayan aşık, sesi huzur veren gönül adamı da denebilir. adının aşık veysel olduğunu bir çırpıda anlarız.

nazım hikmet, memleket. soyadını soldan sağa ve yukarıdan aşağıya şeklinde bölümlenmiş bulmacalarda sorarlar hep. onun dışında pek de ihtiyaç yoktur. nazım hikmet tüm ağırlığınca ve olağanca heybetiyle yeterlidir. ardında ran olmuş ya da olmamış ne fark eder.

cahit sıtkı misal, sevdiğimizden olsa gerek dizelerini samimi gelir her yazdığı abi demekdir belki cahit sıtkı demek.

hayatının çoğu anında 2. ismi soyad gibi telafüz edilen insanlar.

kişisel tanım;
(bkz: benim lan bu)

lisede hoca yoklama yaparken baştan herkesin isim + soyisim beraber okurdu ben ve benden sonrakilerin sadece isimlerini okurdu. ezik gibi.

(bkz: hatırladım hüzünlendim ben yine)

ahmet hakan bu gruba dahildir.

buyrun benim...

bu durumu yaşayanlar bilir, zaman zaman çok feci karmaşıklıklara sebep olabilir. eğer soyadınız da genel kullanılan bir isim ise, ki benim öyle, 9 farklı kombinasyonla çağrılabilirsiniz. "yolda sana seslendim dönüp bile bakmadın"lar, lisede her sınıf geçtiğinde hocaya hangi ismi kullandığını açıklamaya çalışmalar, hocanın seni anlamaması, inatla soyadınla hitap etmesi, çevrede seninle aynı isimde biri varsa sana ikinci adınla veya soyadınla hitap edilmesi, sınav kağıtlarının karışması, ağız alışkanlığından dolayı ikinci ismi atlayıp yapılan işlemlerde sorun çıkması, özellikle bankalarla papaz olmak ve size dolandırıcı muamelesi yapmaları sayılabilecek dezavantajlarındandır.

Hepsi değil ama çoğu, soyadı kanunundan önce isim almış kişilerdir.
soyadın telaffuz edilmemesi de, önceleri iki isim, bir insanın tanınması için yeterli olduğundan, eski tarz hitabete alışmış kişiler tarafından kullanılan bir tarzdır.

mustafa kemal (atatürk)
mehmet akif (ersoy)
mehmet fuat (köprülü)
ali ulvi (elöve)
ceyhun atuf (kansu)

ilk aklıma gelenler.

ayrıca mehmet kemal (kahraman) da geldi aklıma, ama konuyla alakası yok.

(bkz: ümit yaşar)

Ünsüz olupta üç adlı olan bir arkadaşımda var ki başından geçen olaya hep beraber gülmüştük şöyle ki:
5 sene önce lisede nöbetçi sınıfa girdi Mesut, Volkan, Kahraman üçünü hoca çağırıyor dedi. tabi nöbetçi hariç, tüm sınıf bu üç isimi tek bir kişinin temsil ettiğini biliyor o yüzden tüm sınıf kısa süreli bir kopma yaşamıştı nöbetçide tabi yaptığı güzelliğin farkına o an varıp oda kopmuştu.
konuyla alakası yok ama 3 isim diyince bir anı olarak aktardım.

özellikle sınavlarda ad ve soyadımızı kodlamamız gerektiğinden yararından çok zahmeti olan durumdur.

keşke nil karaibrahimgil bu gruba dahil olaydı.

asaf savaş akat

(bkz: asaf savaş)

Soyadını sonradan edinmiş insanlar için geçerli olandır.

Lakin onların da 3 ismi yoktur, 2 ismi vardır genelde. Cahit Sıtkı, Orhan Veli, Nazım Hikmet, Mustafa Kemal, Yahya Kemal, Reşat Nuri, Halid Ziya vs.

Tek isimli olan tarihe geçmiş insanlar da pek çoktur tabi, ismet, Enver, Salih vs.

Bu iki isimli ünlülerimize bir örnek daha verecek olursak Tevfik Fikret'tir ki kendisinin soyadı zaten yoktur bunun nedeni Soyadı kanunundan önce ölmüş olmasıdır. Hatta biz onu gerçek ismi ile bile anmayız gerçek ismi Mehmet Tevfik iken daha sonraları Tevfik Fikret adı ile şiirlerini yayınlamıştır.

en basit örneği;
(bkz: nazım hikmet)

(bkz: cahit sıtkı)
(bkz: necip fazıl)
(bkz: orhan veli)

genellikle yazardırlar.
(bkz: necip fazıl)

(bkz: nazım hikmek)

(bkz: melih cevdet)
(bkz: cemal süreyya)

(bkz: john anthony frusciante)