bugün

ikisi de çok güzel ve önemli..
Gençken sevmek, yaşlandıkça sevilmek.
italya'da onlarca dönüm arazi üzerine kurulmuş kocaman bir çiftlik. Aslında burası çiftlikten ziyade bir rehabilitasyon merkezi. Kendine inancını yitirmiş, yaşamdan kopmuş, bir yerlere savrulmuş, suç ve uyuşturucu batağında kaybolmuş, kendilerinden umut kesilmiş iki bin kadar genç insan burada yaşıyor. Çoğu yirmilerinin içinde, bir kısmının ailesi yok ya da bağları kopmuş. Pek çoğu çeşitli nedenlerle en az bir kez hapis cezası almış. Hayallerinden epeyce uzaklara sürüklenmiş bu bir grup genç bu çiftlikte yaşama tutunmaya çalışıyor.
Kocaman çiftlikte, hayvan besliyor, üzüm ve sebze yetiştiriyor, yetiştirdikleriyle, peynir, şarap, salam, sosis yapıyor ve bunları satarak çiftliğin döngüsünü sağlıyorlar. Büyük bir fabrika gibi.
Üretirken yaşamın anlamını öğreniyorlar bir yandan da. Birlikte yaşamayı, ekip olmayı, üretmeyi, paylaşmayı, saygıyı ve sevgiyi öğreniyorlar.
Yaşamı ve kendilerini yeniden keşfediyorlar.
Hayattan keyif almayı ve kendilerine inanmayı öğreniyorlar.
Çok sayıda öğretmen, terapist ve gönüllü bu gençlerin mücadelesine destek veriyor, onları cesaretlendiriyor ve yaşama kazandırmak için özveriyle çalışıyorlar. Çabalarının karşılığını da alıyorlar çünkü ortaya çıkan manzaradan oldukça hoşnutlar.
Yaşama kazandırılan her insan, hayatı güzelleştirmek adına büyük bir adım.
Dün izledim bunların anlatıldığı belgeseli. Pek çok yerde insana verilen değerin içler acısı olduğu ve “düşene bir tekme de sen vuracaksın” düşüncesinin hakim olduğu dikkate alınırsa, italya’daki uygulama örnek alınıp desteklenmesi gereken bir model.
Programın sonunda çiftliğin yöneticisi hanımın sözleri dikkatimi çekti. Bu başarıyı en güzel özetleyen cümlelerdi zaten.
"Buradaki tek ilaç SEVGi'dir. Parayla alamazsınız, bedavadır."
sevilmedikten sonra sevmek
sevdikten sonra sevilmemek neye yarar .
ikisi de aynı kişi ile gerçekleşmiyorsa önemi olmayan karşılaştırma.
Bence sevilmek. Sevgiye aç kişiler vardır fakat sevememeye aç birisinin olduğunu zannetmiyorum.
horoz da demiş ki ben siker geçerim gerisi beni ilgilendirmez.
kaç kişi bugüne kadar sevdiği tarafıldan sevildi de, sevmek önemli oldu?
Ikisi bir arada olursa tadından yenmez.
severken sevilmek önemlidir.
sevmek önemlidir. insan olduğunu unutmazsın.
gerçi sevip sevilmezsen de acı çekersin, yine unutmazsın.
her ikisini de yaşaması lazım insanın. ama sevilmek, sevmek kadar haz vermiyor bence.
Önemli olan kıymalı börektir.
her ikiside.

bir kuşun sağ kanadı mı önemli yoksa sol kanadı mı ? gibi bir sorudur.
ikisi bir olunca samanlık seyran olur.
sevmek. çünkü sevildiğinden hiçbir zaman emin olamazsın.