sevgisiz insanlar

insanların yeni bir anlayışın gelmesi üzerine birbirlerine karşı olan tavırlarının samimiyetsizleşmesiyle başlamış;sonrasında yalan sevgiye,yalan dostluğa dönüşmüş olaydır.insanların anlamadığı tek nokta güzelliklerin ancak güzel düşünerek geleceğidir.ancak günümüzde görülmektedir ki herşey yalanlar ve menfaatler üzerine kurulmaktadır.yeni tanıştığınız biri kolayca sizi kandırma girişiminde bulunabilmektedir.hem de hiç düşünmeden!arkadaşım dersiniz.sonra bir bakmışsınız arkadaşınız sizi oldukça zayıf bir durumda bırakmış.sırf arkadaşlıklar mı?kim söylemiş.sevmek der insanlar hep.kızlara güzel deriz.hoşlanırız.acaba kaçımız gerçek anlamda kız arkadaşımızı severiz?bu soruyu acaba kaç kişi dürüstçe ben severim diye cevaplar?çok gariptir.bugünlerde insanlar kız arkadaşlarıyla boşta kalmamak için çıkıyorlar.ne hissediyorum?ne düşünüyorum?acaba ona zarar veriyor muyum?bu soruları soran biri var mı acaba etrafta?maalesef sevmek sevilmekle mümkün oluyor.çünkü bazen de seviyorsunuz.bir bakıyorsunuz ki karşı taraf sizi iplemiyor bile.içinize atıyorsunuz.ama bir süre sonra eksikliği hissetmeye başlıyorsunuz.üzülüyorsunuz.bütün bunların sebebi samimiyetsiz sevgilerin oluşmasıdır esasında.herkes kanının ısındığı insanlarla arkadaşlık yapabilse dünyada böyle bir sıkıntı kalmazdı herhalde!ancak dünyada para ve seks sevginin önünde olduğu sürece mutsuz evlilikler,dayak yiyen kadınlar,telef edilen çocuklar,45 tane çocuğu olan ağalar,arkadaşını bıçaklayan alkolikler,ortağını dolandıran ortaklar gündemimizden eksik olmayacak.

kendi çıkmazlarıyla uğraşmaktan başkalarına verecek sevgiyi yaratamayan, kendini sevmeyen, kendiyle barışık olmayan insanlardır.

sevmeyi bilmedikleri için sevilmenin ne demek olduğunu hak etmeye haklarının olmadığı antisosyal insanımsı.

zamanında sevigi için kazık yemiş olan insandır, insanların sevginin degerini anlayamadıgını gormustur

sevgi görmediklerinden sevgi göstermeyecek insanlardır. insan ne görürse, ne öğrenirse onu uygular ve yapar.

insanlarla hiç karşılaşmamış kişiliktir. karşılaşınca direk olaya girer.

çekirdek yapı olan aileye konuyu indirgersek: bunlar genelde görev ve gelenek icabı evlenip, evlendiği kişiyi ve olursa şayet çocuğunu sevgisizlikle yaşatan insanlardır. hiç bir şeyi sevmezler...kediyi, kuşu, köpeği, çocuğu, insanı...vs.
Sadece rol yaparlar. Seviyormuş gibi yapıp sevgisizliklerini ve katılıklarını örtmek isterler. Bu tarz insanların rol kabiliyetleri epey gelişmiştir. Çok iyi rol yaparlar ( yerseniz tabiiki) menfaatçidirler. üç kuruşun hesabını yaparlar. bencildirler. özetle yılandırlar. beslemek, alıp bakıp yetiştirmek isteyenler için habitatta bol miktarda bulunurlar.
sevgi dolu bir insanın yüreğinden çok farklıdır yürekleri. Sevgi dolu bir insan mutlu aile ortamını ve sevgiyi çoğunlukla bulmuş insandır. evine koşa koşa gider... evinden çıkmak için de bin bir türlü bahanelere ve saat oyunlarına girmezler. Her gün evime ne götürsem ailemi çoluk çocuğumu nasıl mutlu etsem diye düşünürler. Merhametli ve adaletlidirler.
Gözleri ışıl ışıl ve sevgi dolu bakarlar dünyaya... üzülse de empati yeteneğini geliştirmiş kimselerdir. Önce kendi hataları üzerinde yoğunlaşırlar...
sevilmesi gereken gerçek insanlardır.

(bkz: sevgilisiz insanlar)

sevgili bulsalar da sevgilisiz kalmayı isteyen ve zaten bunu hak eden insanlardır. Hiç bir zaman olmak istedikleri yerde olamadıkları için( rol icabı) daima mutsuzluk ve karanlıklarına her gün bir yenisini daha eklerler.

edit: olay kahramanlarının cinsiyetleri önemli midir? önemli olan kadın veya erkek içlerinde yaşadıkları sevgisizlikleridir. özel mesajla yavşamayın kestane mevsimi olduğunu inceden hatırlatırım.

erkeklerden soğuyan huysuz ve tatlı bir kadının hikayesi...

kendi dertlerınden kurtulamadığı için başkalarına verecek sevgi bulamayan insanlardır.belkı güven eksikliği olan ,duygusal olmaya zorladığındaysa kendini , rol yapmaya başlayan insandır.

etrafındakilerine verecek sevgisi olmayan insanlardır. kendini bile sevemez çünkü. sürekli saldırganlık içindedir. zordur bu tiplerle yaşamak.

sevgi arayan insanlardır, sevgiye muhtaçlardır.

Muhtemelen sevgisizlikten dolayı içlerinde yıllarca biriken hırsı diğer insanlardan tahsil etmeye çalışırlar. Başkalarının mutluluğu, hayata pozitif bakmalarından içten içe rahatsızlık duyup bir şekilde çomak sokmaya çabalarlar. Hırçın ve huzursuzdur çoğu.

Genel de bencil oluyorlar aynı zamanda.

benimdir, hala bir sevgilim yok.

Bir süre sonra hayat seni öyle bir yete getiriyor ki, bir bakıyorsun, sevgi denen şey, içi boş bir kavram olmuş senin için. Seni sevdiğini düşündüğün arkadaşlarının, aslında birer balon olduklarını görüyorsun. Ve küçük, merhaba, değişime hazırlan! Sevgisiz insanların dünyasına hoş geldin.

Yetiştiği ortam kötüyse, çok kötü örnekler gösterilerek büyütülmüşse yetişkinlikte böyle olmasının normal karşılanması gereken insandır.