sevdiği kız rahat yiyişsin diye nöbet tutan gerzek

kendine çok haksızlık etmiş olan insandır. kafan mafan büyük değil hacı senin, sadece seçim yanlış.. ama gönül bu işte ota da boka da.*

her gencin başına gelebilecek olaylardan birini yaşamış yazardır.
(bkz: olur böyle şeyler)

(bkz: güler misin ağlar mısın)

banker bilo filminde şener şen tarafından yavuklusu araba içinde götürülürken nöbet tutan salağın(ilyas salman) durumuna düşmüştür.

kız arada lezbiyenlik yapıyosa olabilirdi belki.

aç sefil tinercilerin cama ekmek banması durumu.

ağır abinin yanındaki "yancı" olarak tabir edilen kişinin aldığı ünvan.

sevdiği kızla iyi arkadaş olduğunu ve aralarında birşeyler olabileceğini (safiyane duygularla) düşündüğü halde , sevdiği kızın okuldaki fırlama oğlana yavşama girişimerini gözü yaşlı bir şekilde izlediği günleri hatırlatan hikayedir. eski günlere aldı götürdü beni.
(bkz: bu dünya haboların dünyası)

(bkz: kafan da büyükmüş güle güle kullan)

sorun değildir.

ileriki yaşlarda bu iyi niyet saf ruh yerini tecrübeye bırakacak

değil nöbet tutmak

ölse bir yudum su vermeyecek kadar katılaşır.

o kalbin altında saf bir çocuk vardı değiştirdiniz öyle kullanın artık.

sevdiği kız ın baştan gerçek bir kaşar olduğunu görmemesi, o gerzeği esas gerzek yapan faktördür.

eğer bu hikaye gerçekse, ki pek sanmıyorum, sevdiği erkeği davet ettircek de, öbürünü de davet ettircek, "biz konuşcaz" diycek..."sen kapının önünde bekle" diycek...kardeşim kızın telefonu neyi vardır, telefon eder bilmemne kahvesine gel orada buluşalım sonra da kuytularda falan güzelce yiyişelim, diyebilir mi kız?...diyebilir. ama demiyor. garip bi durum haliyle. gerçekten garip. hayır bi de hır gür çıkar, herkes birbirinden dayak yer öyle konumlarda. orada sadece kapının önündeki değil herkes gerzekmiş. ancak kız hem kaşar hem de gerzek konumundaymış.

ama öyle olmamıştır o iş. fantazidir bu da. yoksa , gizliden buluşmak varken, niye sinir bozucu bi ortam oluşturasın ki?.. git, kimsenin görmediği bi yerde kahramanlar gibi düzdür kendini. di mi ama? öbür herifi kapının önünde amele etmek de ne iş?

(bkz: acılar insanı olgunlaştırır)