bugün

Dinlediğim bir şarkıydın sen,
Ezbere bilemediğim sözlerin
Eşlik edemediğim bir melodin vardı.
Beyaz bir kağıttın avuçlarımda
Ya da okuduktan sonra
Bir kenarda unuttuğum bir roman...

Sen kimsesizdin
Kimse ait değildi sana,
Sevemezdin kimseyi.
Rüyalara konuktun,
Hep baş köşesine kurulurdun.

Duyamadığım bir sesti sesin
Tıpkı seni göremeden bağlanmış
Bir amanın ışığa hasret gözlerinde ki
Tarifsiz bir karanlık gibiydin.
gizemli bir masal ülkesinden misin?

Seni anlatır durur asırlardır anneler
Yoksa bir ninni misin ?
gecenin koynunda uyuyan bebeklere söylediğim...
sen dinlediğim bir şarkıydın,
eşlik ederdi yalnızlığıma
sırdaş gecelerimde
Aslında sen kayıp bir mevsimde,
Yağan bir yağmurdun.
Sağanakların göğü delerdi.

Şimşekler çakarken delice
Ağlayan çocukların gözlerinde
Parlardı gökyüzünün ışıkları.
Korkuları gözbebeklerinde büyürdü
Tüm insanların.

Sen bir kaybedilmişlik kadar eski
Bir umutsuzluk kadar yakın,
Şafaklar kadar uzaktın.
Sen bir aşka yolculuk eder gibiydin
Her zaman sıcaktı ellerin
Sıcaktı yüreğin,
Gözlerin bir yağmur damlası kadar saf
Bir gök gürültüsü korkusu salardı yüreğime.
*
tarzına münhasır olarak genellikle sevgiliye söylenen janjanlı cümle...
bana ilham veren bir sözdür. o ilhamla beş dakikada yazdığım şiir, biraz da bu sözün eseridir.

sen dinlediğim bir şarkıydın
sessizce mırıldandığım
söylerken detone oldum
bende kalmadı hiç notaların

sen dinlediğim bir şarkıydın
acıdan ismini anmadığım
aşkın ahengine uymadın
sarmadı beni havaların

sen dinlediğim bir şarkıydın
zihnimde canlanır hatıralarım
ritmimi hiç tutmadın
dur dediğim yerde durmadın

sen dinlediğim bir şarkıydın
gözyaşlarımda sakladığım
şimdi mazide kaldın
bense kulaklarımı kapadım
biliyor musun? artık sağırım.