sarıgöl

istanbul 'un gaziosmanpaşa ilçesine bağlı olayların eksik olmadığı, esrar satımının tezgahlarda sergilenerek gerçekleştirildği yaşamanın zor olduğu mekan.

manisa'nın bir ilçesidir. alasehir'le arasında 20km vardır. bağcılık yapılır uzumu meshurdur.

gaziosmanpaşada bir mahalle ki hiçbir devlet görevlisinin giremediği " abi kaç gram istersin" muhabbetinin döndüğü yer. jilet falçata artık şansına ne gelirse.

istanbuldaki herkesin uyuşturucu satıldığını bildiği mahallesidir. herkes derken biraz abuk oldu sanki ama o yolun yolcusu olan herkes bilir ki orada uyuşturucu satılır.

ancak haberlerden takip edebildiğimiz gidip görmenin kısmet olmadığı öyle olsa bile geri dönüşün kısmet olmayacağını anladığım istanbulumun güzide mahallesidir.

kimyasal madde cenneti. dolayısıyle de kimyager leriyle meşhur.

(bkz: peynir)
(bkz: ot)

taksi ile gidiyorsanız bu semte en fazla 5 dakika durmanız vucut sağlığınız için idealdir... yalnız ve yaya girmeniz tavsiye edilmez...

eğer ki uyuşturucu bir madde alacaksanız da kesinlikle tanıdıklar aracığılı ile almanız en mantıklısıdır...

semt sakini değilseniz oralarda tanıdıkları olan kişiler ile gitmeniz en doğru yoldur...

zaten bir insan sarıgöl'e gezmeye gitmez amaç baştan bellidir...

(bkz: smeagol)

banada 5dk. lık yolda bulunan gop paşanın gogocularıyla meşhur satış ve pazarlama ağları geniş bir esrarkeşler mahallesidir girenlerin donsuz çıkabilecekleri de kuvvet ve muhtemeldir arabayla her girdiğimde zangır zangır titrerdiğim ama erkekliğe bok sürdürmemek için artistik haraketler çektiğim mahalledir.

dik yokuşlu şopar mahallesi.

evimin arka penceresinden görülen nacizane bir mahalle. en son gece saat 4 civarinda 1500 polis ile basılmıştır. baskında köpek bağlasan durmayacak bir barakadan gizli kamera çıkmışdır.

çocukluğumun izlerini hâlâ barındıran küçük ilçe. yeryüzünde zaman zaman özlediğim tek yer.aslında nüfusuna bakarak ilçe bile demek haksızlık ya, neyse. bildiğin(m)iz ege kasabalarından bir farkı yok. kışları ılık ve yağışlı, yazları kurak ve sıcak. hem de ne sıcak... ağustos ikindilerinde nefes alabilmek bile zorlaşır çoğu zaman. tarımla geçinir nüfusun çoğu. cennet ülkemin en tatlı üzümleri bu ilçenin ovalarında yetiştirilir. sultani deriz biz o üzüme. rızkımızdır. çünkü sabahın en erken saatinde, güneş üstümüze doğmadan, üzüm bağlarına gireriz. saat on bire kadar işimizi bitirmek zorundayızdır. o saatten sonra tepemize çöken güneş, çalışmamıza müsaade etmez sonra. insanları çok çalışkandır velhasıl...

o saatten sonra kaldırımlara kurulmuş köy (kasaba) kahvelerinde; çay, sigara ve muhabbet zamanıdır. kahve önlerinde dut ağaçlarının altındaki masalarda, herkes kendi bağının üzümlerini över, içten içe bir rekabet havası yayılır ortama. ama hiç kimse kıskanç değildir. nasırlı ellerin, güneş yanığı yüzlerin fotoğrafıdır kasaba.

ha, unutmadan, çocukluğumda, yıllar evveldi, kocaçay'da balık tutardık abimle.. balıkları koyacağız diye annemin salça kavanozlarını da kırmışlığımız vardır.

araba ile ara sokaklarına girer girmez, yanınıza gelen gençlerin abi kaçlık verelim tarzı soru ile sizi karşıladığı yer. oğlum ne veriyonuz a.q ya. bakkaldan ekmek bile bu kadar kolay alınmıyor ki.

istanbul gaziosmanpaşa da bir mahalle adı. mümkün olmadıkça gidilmemesi gereken yerlerdendir. * hint keneviri,esrar tarzı uyuşturucu mamüllerin merkezidir. yaşayan halkın yüzde 90 ı çingenedir.

ankara ilinin haymana ilçesine bağlı bir köy.

ilçenin tüm köyleri için:

(bkz: haymana)

1950 lerde bulgaristan'dan türkiye'ye göçen insanların, roman kısmının istanbul'da oturduğu mahallelerden biri.

gün itibariyle orada bulunan ve tapusu bulunmayan çoğu eve toki gireceğinden yarısına yakını yıkılmış ve diğer yarısına yakını da başka gecekondu mahallelerine taşınmıştır.

2000 li yılların başında burada yazılanlardan daha da kötü bir mekan olup, o zamanlarda ki uyuşturucu satıcılarının lakapları iki-üç tanesinin ninja, iki-üç tanesinin ki ise koflaktı.*

şimdi kentsel dönüşüm dalgasıyla yıkıma uğramış mahalledir. Orjinal adı şen mahalledir. Memleketçe ünlü efsane torbacıları ve kabadayıları vardır. Koflak yaşar ki kendisi 18 yaşından küçük kimseye satış yapmamakla meşhurdur. Müzeyyen, dilsiz leyla ismini yazdığım bu insanlar çoktan hakkın rahmetine kavuşmuştur. Gelenek anadan kıza, babadan oğula şeklinde devam etmektedir. Dereyolu ve dereiçi diye iki sokaktan oluşur. Kirli savaş dolayısıyla yaşanan kürt göcünden en fazla etkilenen mahalledir ayrıca. Zamanla kürt kökenli vatandaşlara kız vererek tezgahlarından olmuşlardır. Bongo mesut ve abisi bongo hasan yetiştirmiş olduğu iyi müzisyenelerdir. Bir de muazzez ersoy a çalan naci abi vardır. Genç kuşak içinde klarnetçi ömür ve kanuncu güntay öne çıkmaktadır. Halen ''devriye'' ve kumkapı da çalarak ekmeğini kovalayan müzisyenler barındırmaktadır.

(bkz: tobacco shop)

roman grubu çıkarmış mahalledir.
(bkz: sarıgöl romanları)

https://youtu.be/HEbd2CNzKf0

BiR çingene tarafından gapsa uğradığım semt.
Video da polise askere gerekirse silah sıkarız diyen dünyanın en pis ırkını görüyorsunuz bunları yakan hitler'e şükürler olsun.

videoyu izleyin anlarsınız bir insan olarak o sokaktan geçmeği düşünün her gün birisi uyuşturucu komasından geberiyor o mahallede.

Bunları insan fırınlarında diri diri yakacaksın.

Tek başıma bi ucundan girip torbacılarına posta koyup diğer ucundan çıkacağım maalle.

6 yıl oldu memlekete gitmeyeli. eskiden sadece çingenlerin olduğu, akşamları yürüyerek girilemeyen, arabayla girdiğinde ise çevreni saran çocukların 'ne iş', 'ne yapıyonuz lan burda' diyerek arabanın çevresini sardığı, yüz metrelik yokuşu yarım saatte zor gidebildiğiniz, sadece uyuşturucu satılan bir yerdi.
toki girmiş her tarafı yıkıp yeniden yaptı diye duymuştum.

(bkz: Mostafa Sarıgöl)

manisa'nın manisa'dan çok denizli'ye yakın olan ilçesi. aynı zamanda türkiye'nin en çok üzüm üreten ilçesidir.

1 kişinin bile manisa'nın ilçesi olan sarıgöl'den bahsetmediği başlık.