bugün

kankasıyla kankacılık oynayan acayip masum kızdır.
kızlar kafa şişiriyormuş, 4 saattir aynı kızı anlatıp duruyo diyorum. çocukları olsa ne isim koyucaklarını bile öğrendim diyorum. siz hala cinsiyetçilik yapın.

edit: eklemem lazım anlatan kişi erkek.
hayret ettiğim kızdır.

ben "iyiyim sen nasılsın" dan sonrasını getiremiyorum, siz sabahlara kadar konuşacak konuyu/sabrı nerden buluyorsunuz kuzum?
saçmalık.

nesimi'ye sormuşlar ki: "yarin ile hoş musun?"
"hoş olayım olmayayım, o yar benim kime ne?"

demiş.

şimdi arkadaş, bir mahrem olur. o dingil sevgilisiyle arasında özel olan şeyleri sana anlatıp üzerine de yorum yapmana izin veriyorsa kötü konuşmak istemiyorum, boş adamdır. yarın öbür gün tartıştığı zaman da gelir sana anlatır direkt, sabaha kadar kötülersiniz yeri gelir. falan filan. ilişkiye ne kadar fazla insan dahil oluyorsa o kadar boka sarıyor, güzelliğini de özelliğini de bir o kadar yitiriyor. bu işin üst tarafı.

alt tarafına gelelim. sevgilisi sabaha kadar seninle konuştuğunu bilsin ya direkt ya zamanla sorun çıkaracak. bunun farkında olun, hayallerle "biz kardeşiz yeaaa!" diye kendinizi kandırmayın. yaşınız 18-20 falan herhalde, kötülemek için değil bir abiniz olarak akıl veriyorum ikinize birden.

olayı bir sözle bitireyim: "hiçbir erkek birlikte olmak istemeyeceği bir kızla yakın arkadaş olmak istemez"

ben demiyorum, sigmund freud diyor.

hadi eyvallah!
biliyorum hepsini ama biz aşalı yıllar oluyor bunları, orta birden beri yakın arkadaşız o zamanda sürekli aynı şeyleri söylüyorlardı bize ama hiç umursamadık. normal devam ettik arkadaşlığımıza. sabahlara kadar konuşmak adetimizdir bizim dertleşiriz, öyle sandığın gibi kimseye saydırmayızda yorum bile yapmayız çoğu zaman, dinleriz, belki birazda teselli ederiz sadece bu kadar. hani o çekim mevzusu harbiden doğru. gerçekten ona çekici geldiğimi biliyorum, onunda benim için öyle olduğu ciddi bir gerçek zaten. ama artık o benim için alışkanlık bende onun için, kendimle ve ailemle alakalı asla kimseye söylemediğim şeyleri anlattığım ve sonuna kadar güvendiğim birisi o ve biliyorum bende onun için öyleyim. biz her gün konuşmayız zaten, sadece kötü hissettiğimizde falan birbirimizi ararız, kötü gün dostu dedikleri şeydeniz işte biz. o yüzden bütün bu şeyleri hiç sorun etmedim, etmeyeceğim. çünkü birine güvenmek kolay değil, bir dost kaybetmekse hiç kolay değil.
candır. kanka değiliz belki ama isteseydi konuşurduk.
Bu durum bende tam tersidir. Ben kız kankamla konuşurdum. Baktım tek taraflı konuşuyorum. O da dinlemekten öteye geçemiyor ki burada beni takmadığı anlaşılıyor. Bağlantı kopması kaçınılmazdı.