sabah kalkma telaşı olmadan uyumak

güzel bir duygudur.. hafta içi çalıştığınızdan veyahut okuduğunuzdan devamlı bir saatte kalkma sendromu olduğu için erken yatsanız bile tam olarak rahat değilsinizdir.. ancak bu durum olmadığında, sabah istediğiniz saatte kalkma özgürlüğünü elinize aldığınızda işte o an zafer sizindir..

saate bakar yatayım mı lan? diye geçirirsiniz içinizden.. sonra düşünürsünüz lan sabah zaten kafama göre kalkıcam biraz daha takılayım, geç kalma derdi tasası yoktur çünkü..

oğlum getir ordan çayı sabahlar olmasın..

kişinin rahat ve huzurlu olduğu andır...

bazı insanların özgürlük olarak tanımlayacakları durumdur.

ikinci öğretim okuyan bizlerin halidir. 4 e kadar uyur 5 te derse girmiş oluruz.

Yatarken o alarm kurmamak iste o duygu, 4 yıldır 8 defa erken kalktım.

mükemmel bir duygudur. hele bi de sabah kalkıp saate bakarsınız oooo daha erken yatayım dersiniz. o duygu varya paha biçilemez.

Yani uyumamak. Sabahlamak. Bi de üstüne uykusuz kalmak. Bir boş bulunmuşluk sendromu.