bugün

Ahahhaa çok doğru tespit. Var böyle bişi.

(bkz: örümcek)

Evin sakini haline gelen yerleşik hayata geçmiş böcektir efenim. Yemini suyunu vermeyi unutmayınız.
Ölmüştür.
halini çok iyi anladığım böcektir. evden işe , işten eve geçen hayatımda , toplam yer değiştirmemin sıfır olduğunu farkettiğim her an kendimi bir böcek gibi hissediyorum.
böcek değil sniperdır o.
yaşamayan fosil.
Uyuyordur anasını satayım uyuyordur.
gregor samsadır o, böcek sanma, düşünüyor.
Bu bana çok benziyor saf safta bakınıyorsa tamam. Ki muhtemelen böcek versiyonum. Elimden gelse sabahlari kendimi tavandan assagi sarkitacagim.

Asagi yazmaktan haz almiyorum. Assagi daha dolu dolu bi kelime. Duzenleme yok.
Saldırı planları+kaçış yolları+korku=siz.
Bazen öldüğünü düşünüp almaya çalıştığınızda kıpırdayarak tabiri caiz ise ödünüzü bokunuza karıştırarak ani panik ile gerçekten öldürdüğümüz canlı.
Örümcektir. Benim çok güzel bir anım var hatta. Eski evimiz müstakil, bahçeli bir evdi. Annemler tatile çıkmıştı. Bende ergen aklıyla artistlik yapıp gitmemiştim. Bireyselleşme çabaları işte. Hani bakın evde tek kalabiliyorum. Neyse daha ilk gece internete girdim msn' de kızlarla konuşuyorum. Kafamı bir kaldırdım. Dana gibi bir örümcek. Bir de namıssız deniz yıldızı gibi etten sanki tamamen. Üstü başı bol desenli arapça harfler gibi. Ömrümde ilk kez gördüm böyle bir şey. hayır zaten örümcek fobim var.

ilk olarak odayı terk ettim. Salona gittim ama içim içimi kemiriyor. Ben 3 günü bu şekilde nasıl geçiririm harekete geçmem lazım , diyorum. Uyanık tavanda bir de yerde olsa üzerine bir şeyler atarim belki . Aklıma bir fikir geldi. Yastıkları aldım savurdum buna doğru.
Zatâli bir süre sonra tehlikede olduğuna karar verip fırladı birden. Bir de hızlı hareket ediyor. Elbise dolabının çekmecesi açıktı ( dağınık olmanın sonuçlarından biri olarak) çekmeceye düştü enayi. Bende çekmeceyi kapattım hemen. Amacım biraz nette takılıp salonda uyumak. Odayı kendisine verdim yine de. Neyse azıcık rahatladım , unuttum. Derken kafamın üzerinde bir şeyin gölgesini görüyorum. Evet yanılmamışım. Bu namıssız aynı yere geri gelmiş tam tepemde yani. Yerinde duruyor. Yine fırlayıp salona gittim. Düşünmek için zamana ihtiyacım var. Adamdaki rahatlığa bakın. Kendisine o kadar güveniyor ki aynı yere geri geliyor. Şu özgüven bende bile olmadı. Neyse a planı b planı derken odanın camından çıkardım gecenin 3 ' unde falan. 3 saatimi yemiştir kesin namıssız.
Saatlerce kontrol ettiğim böcektir. Küçüklükten beri takip ederim kaçmasın diye. annemlere şimdi şurda şimdi burda vee hareket etti kaçıyor kaçıyor diye bağırırdım. Annem gene gelmezse ağlardım. Ağlayınca gelir atardı o böceği. Öldürmeye de cesaret edemem fobim var. Oldum olası sevemedim be.