pazar gününün sevilmemesi

muhtemelen okul veya iş hayatında olan insanların tatil gününün bitmesinden ötürü en antipatik gün olmasından dolayıdır. canının birşey yapmak istememesinide etkiler.

(bkz: pazartesi sendromu)

insanların yalnızlık ve huzurla ilgili depresif hissiyatları, sürekli aksiyon ve eğlence arar ruh halleriyle haftanın bu gününü afaroz etmesi.

herkesin ya işe ya da okula gideceğini hatırlattığı için.

bir de sadece pazar günü tatil yapabilenler vardır.

bir gün sonrasının pazartesi olmasından ve ilkokul 1. sınıftan itibaren başlayan, her geçen gün büyüyerek devam eden durumdur. amerikanın vietnam sendromu varsa, bizimde anlı şanlı pazartesi sendromumuz var. burdan parlement pazar gecesi sinemasına, evi kasvet içine sokan ütü dumalarına, pazar günleri yapılan banyolara, ''beş dakka daha oturıyım ya yeni başladı film'' dedirten annelere, selam olsun.

(bkz: behzat ç)
pazar gününü sevmemek mi?iple çekiyoruz iple.

yarının pazartesi olacağını ve bugunun hemen biteceğini bilmek insanı telaşa soktuğu için pek sevildiği söylenemez.

sadece pazar günü tatil yapanlar için böyle bir durum sözkonusu olmamakla beraber ertesi günün pazartesi olmasından sebep bir sıkıntı rüzgarı estirir, bir de üzerine anneniz tatil gününün keyfini çıkarmak yerine temizliğe girişmişse, işte asıl o zaman, pazar günü sevgisizlik denizinde boğulmaya mahkumdur artık...