bugün

Ateist veya diğerleri arkada bir gücün olup olmadığını bilemez. O yüzden Agnostiğim.
Sanırım psikolojim bozuktu o dönem. Yıl 2014.
Aslında ateizm değil bendeki. Ben boşverdim. Varsa da yoksa da a. pardon.
Bana kimse sormadıysa bu hayata gelirken yada yaşarken var mı bir derdin diye, sonrasında kimse de hesap soramaz.
O değil de, zamanında ben bu sözlükte allahı savundum evrimcilere karşı, şimdi bazen dönüp bakıyorum da geçmişe. Komik!.
babam zorla bayram namazina goturdugu icin.
okumadığı bilmediği bir konuyu insan nasil reddeder?
Valla biz de beklemiyorduk, sürpriz oldu açıkçası.

Hayata baktıkça insan inanmaktan soğuyor zaten. Yok biri bi elma yemiş de, yok kovulmuş da. Çelişkiler yüzündendir.
intihar ederek canını verenler neden cennete gidemiyor ki ? ölüm bir kaza değil kader olmalı ki o kaderden bahsediyoruz hani baştan yazılmış olan.
Kuran’ı hadisleri ve tefsirleri okudum üstüne incil ve tevratı okuyunca aydınlandım. Ha yaratıcı var olabilir mi olabilir varsa bile biz zykinde değiliz.
agnostikler bir tanrının olup olamayacağını asla bilemeyiz derler. dolayısıyla varlığına veya yokluğuna dair herhangi bir kanıtın var olamayacağına inanırlar.

bana kanıt göstersinler fikrimi değiştiririm. bu yüzden ateist oldum.
ol der ve olur.
Efe aydalın kırmızı hapını izledikten sonra.
Biri "allah varsa bu entry'i girmemi engellesin" diye baslık açmış sonra "bakın engelleyemedi demek ki yok" diye entry girmiş. O günden sonra elhamdülillah ateist oldum.
Mutlak yaratıcıyla irtibatın hep tek yönlü süregeldiğini farketmemle birlikte denebilir, ki bu da yaklaşık 14-15 yaşlarıma tekabül eder. O zamana kadar okulda din derslerinde örnek öğrenci adledilen, geceleri dualarını okumadan uyuyamayan ben, yaşadığım farkındalık sonrasında, o zamandan bugüne bir kez bile acaba yanılıyor muyum ikilemine düşmedim. Tüm olan bitenin burada ve şuanda gerçekleştiğini düşünüyorum, kendi adıma da bundan eminim.
Beynimi kullanmaya başladığım andan itibaren.
olmayarak çözdük.
kutsal kitapları okuduktan sonra.

zaten insanların o kitapları okuyup da hala dinlere inanıyor olmalarına şok oluyorum.

resmen birbiriyle çelişen ve günümüzde artık hurafeye dönmüş kesitler var ancak insanlar hala tüm bağlılığıyla inanıyorlar.

bir de meallerinde şöyle demek istiyor böyle demek istiyor aslında diye kendilerine göre kitap uyduruyorlar ilgili kitapların sözde üstadları.

ulan, yaratan bu kadar mı başarısız, bir takım görev ve emirler verecek, ancak ne demek istediği herkes tarafından anlaşılamayacak. bu mümkün mü? bu yaratana hakaret değil mi?

özet: beynimi etkin kullanmaya başladığımda ateist oldum, yaklaşık 10-11 yaşındaydım sanırım.
ampul yandı birden ataist oldum.
olmadım ki!

sadece fikrimi söyledim ve "aa sen ateistsin" dedileri bazı orospu çocukları.

ateistliği de kabul etmiyorum amk.
dincilere ve akabelilere baktık

la bu dünya da bunlardan çok çektik

bari öte tarafda beraber olmayak dedik.
ben ateist diilim. allah var ve bu dünyadaki bütün bu olaylar onun söylediklerine uyulmadığı için böyle oluyor.
çok uzun tutmayacağım.

kendi içimde samimi bir inancım vardı, dinin özünü doğru anladığımı ve yaşadığımı düşünüyordum.

benim ateizme giden yolum, tanrı kavramı reddiyle değil din reddi üzerinden şekillendi. aklıma takılan ve sağlıklı açıklamalara ulaşamadım uygulamalar, hadisler ve hatta ayetler vardı. biliriz, din iman etmek üzredir, o sebeple çeşitli kaçamak açıklamalarla bir süre kendimi ikna etmeye çalıştım.

çok uzunca bir vakit, interneti bu tarz araştırmalarım için kullanım. verdiğim karar ve vardığım nihai sonuç şuydu;

din bana kusursuz olduğundan ve hayatın her alanına dair doğru açıklamalar yaptığından bahsediyordu, yani din 1000 katlı bir gökdelen gibiydi, ben ise henüz bu yolun başındaydım ve belki de daha ilk katta çatlaklar görmeye başladım. oysa din gibi bir mutlak doğruda çatlak olmamalıydı.

küresel değil bölgesel ayet ve hadisler, peygamberin özel hayatına yönelik ayetler, cinsiyetçi ayetler, kadına yönelik -hafifçe vurunuz?- şiddet içeren ayetler. kabul edemeyeceğim ölçüde beni etkiledi.

büyük tabloda din ve tanrı kavramlarının asırlardır zenginlerin fakirler üzerinde hegemonya kurması için kullanıldığını fark ettim ve bu dünyaya diyalektik materyalist bakış açımı kuvvetlendirdi.

uzun tutmayacağım dedim ama yine düşündüğümden daha uzun yazmışım. merak eden veya detaylı şeyler sormak isteyen sevgili yazarlara mesaj kutum açıktır.

sevgiler
Attım hafızaya. Beyin bedava.