bugün

üstad tanpınar'ın*19 yaşında yazdığı, ilk şiiri olduğu rivayet edilir..

Son ziyalar iner uyuyan nehre
Ufku mineleyen kızıl akşamdan
Nakş eder her hüzme ihtiyar şehre
Titrek loş gölgeler hicranla gamdan

Sularda açılır fâni çiçekler
Ufka ezanların yükselir âhı
Şimdi boş sahili gurbetle bekler
Kimsesiz çöllerin yorgun seyyahı

Böyle haşr olurken akşamla belde
Sahile inerler dik yokuşlardan
Şen bakışlı kızlar destiler elde
Farkı yok hepsinin ürkek kuşlardan

Yollara dağıtır baygın bir koku
Bahçelerden taşan çiçekler dallar
Dolaşır sahili bir ağır uyku
Uzaklarda kayan kederli sallar

-biraz sonra-

Karanlık dağılır artık beldeye
Bir esrarlı haşyet gezer her evi
Neşideler okur inen geceye
Çöllere açılan gamsız bedevî

Meşaleler yanar şimdi damlarda
Na't sesi gelir beni idris'den
Şimdi meşaleler yanan damlarda
Sütunlar yükselir ziya ve isden