bugün

1. gecesinin track'leri, şarkı başına 0.99$'dan dijital indirmeye açılmıştır. hem de flac.

tracklist:

1. the call of ktulu
2. no remorse
3. the shortest straw
4. leper messiah
5. kirk solo
6. the day that never comes
7. carpe diem baby
8. hate train
9. please don't judas me
10. wherever i may roam
11. sad but true
12. anesthesia( pulling teeth jam)
13. no leaf clover
14. one
15. harvester of sorrow
16. damage, inc.
17. motorcycle man
18. the prince
19. it's electric
20. helpless
21. am i evil?
22. seek and destroy

adamlar bir de patch notes gibi show notes yayınlamışlar, güzel olmuş, olanı biteni toparlamışlar, hemen ekleyelim:

- bu konser, 30. yıldönümü kutlamaları için san francisco, fillmore'da yapılan 4 konserin ilkiydi.

- 12 yıldan beri ilk defa bu konserde the call of ktulu'yla açılış yapıldı. en son 23 kasım 1999 tarihinde, madison square garden'daki s&m konserinde yapılmıştı.

- 20 yıldan fazla bir süreden beri no remorse ilk kez tamamen çalındı.

- the shortest straw, 19 yıldan beri bay area'da ilk kez çalındı. kuzey kaliforniya'daki en son performansı, 24 ekim 1996'da oakland colliseum'da çalınmıştı.

- leper messiah ve the day that never comes, 1 yıldır çalınmıyordu, bu konserde çalındı.

- carpe diem baby ilk kez canlı olarak çalındı.

- death magnetic'e girmeyen şarkılardan ilki olan hate train, ilk kez çalındı. stüdyo versiyonu itunes'da mevcutmuş.

- nazareth'ten don't judas me, grup tarafından 3. kez canlı olarak akustik performansla çalındı.

- metclub üyelerinden john ram, metallica'ya wherever i may roam'da eşlik etti.

- 1986 yılında james hetfield'ın kaykayıyla geçirdiği kazadan ve 1992'de kolunun yanması hadisesinden sonra bir süreliğine gruba eşlik eden john marshall, sad but true'da gruba eşlik etti.

- apocalyptica sahne için hazırlanırken, robert trujillo cliff burton'ın anasthesia'sına bir doğaçlama yaptı.

- apocalyptica no leaf clover'da gruba eşlik etti.

- apocalyptica gruba ayrıca one'da da eşlik etti, vokallerin bir bölümünü tüm grup birlikte yaptı.

- jason newsted, harvester of sorrow'da ve damage inc.'de gruba eşlik etti.

- saxon'dan biff byford, grupla birlikte bir motorcycle man cover'ı yaptı.

- sean harris ve brian tatler ile birlikte, 4 şarkılık bir diamond head medley'si yapıldı.

- the prince, 2004'den bu yana toplam 4. kez canlı çalındı.

- it's electric, ilk kez canlı çalındı.

- helpless, 21 yıldan bu yana ilk kez tam olarak canlı çalındı.

- am i evil'ın full versiyonu, 1984'ten bu yana 8. kez tam olarak çalındı.

- seek and destroy, tüm konukların katılımıyla sahnede çalındı.

- metallica, bu konserde 20 şarkı çaldı. albümler bazında bu şarkılar şu şekilde dağıldı: kill 'em all (2), ride the lightning (1), master of puppets (2), ...and justice for all (3), the black album (2), reload (1), garage inc. (4), s&m (1), death magnetic (1), beyond magnetic (1) ve iki adet albümlere girmeyen şarkı.
jason newsted'in sınırlı becerisi sebebiyle 10 yıl boyunca black album etkisinde kalan metallica'nın, 30. yılını, robert trujillo'ya dua ederek geçirmeleri gerektiğini gösteren listedir.

(bkz: god bless cliff burton)
metallica'nın konser performansları 90'ların ikinci yarısından beri rezalet olduğu için çok merak ettirmeyen organizasyon.

ha bir de jason newsted'in becerisine laf edildiğini ve hatta maymunla kıyaslandığına şahit olduğumuz entry içeren başlık. evet jason yüzünden metallica s.çtıydı evet. o yokken harika şeyler yaptılar trujillo sayesinde evet.
metallica' nın doyumsuzluğunu nasıl paragöz olduğunu göstermiştir bize tekrardan. müziklerine hayranım, şarkı sözlerine, o rifflere hayranım ama rock bu mudur? soruyorum bu mudur?

ilk çıkış zamanlarını bir kenara koyarsak blues da dahil özüne bağlılığı dahası saygısı kalmış mıdır bu kültürün? daha iyi bir dünya diyen gruplar peşlerinden sürükledikleri kitlelerle zengin olmuşlar, o kitleler ise o grupların peşinde yok olmuşlardır. bir kurtuluş mücadelesi olan rock sadece müzisyenleri kurtarmış, o müzisyenler dinleyicilerinin üzerlerine basarak yükselmişlerdir. bir ssitem safrası olarak kenara atılacak olan, uyuşturucu bağımlısı sokak serserileri yaptıkları müzikle hayata tutunmuş sonrasında gelen para ve şöhret ile birlikte geçmişlerini unutup kendilerini sokakların köşesinde yok oluşa terk eden o sistemi beslemeye başlamış ve kendilerinin kurtuluşu olan rockı başkalarının kayboluş aracına dönüştürmüşlerdir.
çok para kazan metallica, daha çok kazan. yunanistan' da kriz var diye konserini iptal et. allah muhafaza paranı alamazsın filan. yaptığın müziğe saygım sonsuz metallica ama sen benim için rock grubu filan değilsin tüm öteki gruplar gibi.
rock ile metal müziği, pena ile bass çalan bir müzisyen ile parmaklarıyla bass çalan bir müzisyeni birbirine karıştırmış kişilerin dayanaksız bir şekilde eleştirdiği organizasyon.

newsted ile trujillo'yu birbiriyle karşılaştırmak iki müzisyene de saygısızlıktır. birbirlerinin halef ile selefidirler, yetersiz/yeteneksiz olsalar dünyanın en büyük metal gruplarından birinde yıllar geçirebilirler miydi? gruba kattıkları şeyler farklıdır elbette. st. anger'ı dışarıda bırakırsak, death magnetic ve beyond magnetic'de trujillo çok iyi işler yaptı, sağlam partisyonlar çıkardı ortaya. en önemlisi, gruba uzun zamandır kaybettiği söylenen enerjiyi geri verdi.

"black albüm seviyesinde kalmak" tabirine hiç girmeyeyim, bir müzisyen olarak o seviyede kalmak diye bir tabir varsa, bu tabir türkiye'deki müzisyenlerin alayının ve dünyadaki müzisyenlerin çoğunun kalamadığı bir seviyedir. metallica'nın kendi performansının farklı bir yansımasıdır. kill'em all ile, puppetz ile, ride the lightning ile karşılaştırıp kötü demek cahilliktir, aptallıktır, öküzlüktür.

edit: metallica'nın paragözlüğünü, müziğini para için pazarladığını eleştirenlere bu organizasyonda sahne arkasında 10'ar yılı simgeleyen 3 yıldızın olduğu perde dışında hiçbir sahne efekti olmadığını; bu organizasyonun metallica'nın tabiri caizse en hardcore hayranlarının oluşturduğu metclub bünyesine özel olduğunu hatırlatmak isterim. adamlar çıkıp oraya 4 gün boyunca salt müzik yaptılar, otur dinle ulan işte, patır kütür çalıyorlar çoğu metallica hayranının rüyasına giren bir playlist ve konuklarla.