bugün

Karbamazepin: bro, senin dame’ın olur diye düşünüyorum.
Benim yaşamadığım törendir.
Her liselinin yaşaması gereken törendir.
Kavalyeme çıkma teklifi etmiştim. Sevgili olmuştuk sonra.
Heyecanlıydı. Birkaç hafta sonra üniversite sınavı varken biraz gergindi gerçi ama.
anma günleri dahil hiçbirisine katınılmamış törenlerdir. o 3 senelik ızdırap ( meslek lisesi ) bitip de diplomayı elime alır almaz koşarak uzaklaşmıştım okuldan. ne töreni ne anma gecesi lan bir daha önünden geçmedim okulun.
benimki pandemi dönemine denk geldiği için olmamıştı maalesef.
Mezun olduğum lisenin geleneksel pilav gününün içine kep atma töreni de sıkıştırıldığı için katıldığım törendir.
yobazlar kızların okumasından rahatsız.
sokun ulan gözlerine gözlerine.
artık defileye dönüşmüş törenlerdir. eskiden bahçeye bir kürsü konulurdu şimdi podyum kuruluyor. kızlar da manken edasıyla o podyumda yürüyorlar falan... herkeste bir hava atma bir kendini gösterme çabası. hayatlarında kimleri rol model alıyorlarsa artık.