kılıçdaroğlu ile chp nin kemalizmden uzaklaşması

etnik kökeni, mezhebi, memleketi ve sol ideolojiyle olan ilişkisi göze alındığında olabilecek olay.
eğer olursa, chp sosyal demokrat bir parti kimliği kazanabilir ve kemalizm ile olan bağını soğutmuş olur.

şimdiden faşizme geçit yok gibi saçma sapan komünist laflar ederek kendini belli eden durumdur.

atatürk'ki türk dünyasının en büyük düşmanının komünizm olduğunu belirtmiş, türk ırkını öven mükemmel sözler sarf etmiş bir türk; ancak onun partisinin başına gelen kişi daha gelir gelmez sosyalistlik taslıyor. olmuyor bunlar, olmayacaktırda.

kemalizm gibi ne idüğü belirsiz bir ideolojiyi (ya da söylemi- ne olduğu belirsiz işte) bırakması isabet olur.
en azından devlet bürokrasisi yerine halkın bir kesimini temsil eder.

bu ülkede alevi vatandaşların "laik rejim" muhafızlığını gönüllü olarak üstlendiğini düşünecek olursak, hatalı bir çıkarsama. ama şu olabilir, "kıyı kenarı ulusalcılığı"ndan, kürtçü-sosyalist kemalizme * dönüş olur. 90'ların başındaki shp gibi. kapanzi?

genç kemalistleri acayip bir boşluğa düşürmüş durumdur. her ne kadar heyoo kılıçdaroğlu diye bağırsalar da, içten içe bilmektedirler ki kendi düşüncelerinin sonu kendi partileri tarafından getirilmektedir.

(bkz: sosyal demokrasi)
+
(bkz: vatan sevgisi)
=
(bkz: kemalizm)

liboş saçmasıdır.

asıl şimdi eleştirilen chp çizgisinden uzaklaşma durumu yok ediliyor. sosyal demokrasi, sosyal demokratlık yeniden eski hızına kavuşturuluyor.

atatürk ün koltuğuna oturmuştur. kemalistlerin sevindiği, atatürkçülerin ise yas duyduğu gündür.

Daha 5 yıl önce farkına varılmış gerçek.