bugün

bugüne kadar a planına bağlı kalındı. bir b planı da olması gerekmez mi? olmaz ya hadi oldu diyelim. adamlar kürdistanı kurduk diye halay, zılgıt çekip kurban kesmeye şenliklere başladılar. naapacağız, karalar mı bağlayacağız? hiç düşündük mü? elbette düşünmedik. aslında her şeye hazırlıklı olmak lazım.
(bkz: Dünya yok olursa marslıların olası tepkileri)
(bkz: bir gece ansızın 21 diyarbakır 30 hakkari)
kaybetmiş olacağımız topraklarımızı düşmandan geri almak gerekir.
çok iyi düşünmüşsün de hocu; bunu kürtlerin içinde dile getirmek 'şöyle olur böyle olur' demek büyük aptallık olsa gerek.
80leri tekrar yaşarız zannımca. sağ-sol çatışmasından sonra türk-kürt çatışması tam anlamıyla şuanki arap ülkeleri gibi iç savaşa sürükler ülkeyi.
faili meçhullar, intihar saldırıları, bomba yüklü araçlar daha birçok şey.
zaten amerika ve yandaşlarının yayılmacı, emperyalist hareketlerinin altında böyle bir amaç yok mu? türkiye'yi dışarıdan fethedemiyeceklerini kurtululuş savaşlarında gördüler. ülkeyi iç savaşlarla karıştırmak, bölmek ve sonra bize barış(!) uzlaşma(!) getirmek için girmiyecekler mi..

edit: en önde ben koşarım lan!
türkiye'de kurulma olasılığı olmadığı için, kuzey ırak'taki yerel şaklabanlığın büyümesine verilecek tepkiler sırasıyla şöyle olmalıdır:

1- tanımamak.
2- ambargo.
3- türkiye'deki kürtleri bu "ülke"ye sürmek.
4- suriye ve iran'la anlaşıp ambargoyu genişletmek.

bu kadar. yıllardır orta doğu'yu kan gölüne çeviren teröristler de görürler hanya'yı konya'yı.
eğer bir türk bu durumu benimsemeye başlamışsa; tehlike çanları zaten çalıyor demektir. bölünme kendi şuurunuzda başlamasın.