bugün

anıları yakmaktır, içini acıtsa da insanın.
(bkz: ukte)
bunu yaparken el yanarsa, insanın içi de yanar dışı da.
Herşeyin bittiğinin bir göstergesidir. Ağlanılır, sızlanılır ama geri dönüşü cok görülmez. Aslında en iyisidir, onu hatırlatıcak seylerı yok etmek acıyı azaltır, unuttugunuzda tekrar hatırlamazsınız. Saklamayın esyaları ayrıldıktan sonra.
hep yapmaya özendiğim fakat evde ki kedilerden fırsat kalmayan eylemdir. ne de güzel yerler kurumuş çiçekleri.
çöpe atmak yerine yakmakla uğraşmak niye?
pratik olun azıcık.
bir de olayı dramatikleştirmeyin.