bugün

zamanımız konserlerinde görülse klişe diye yorumlanacak olan, gitaristin coşup biraz kontrol kaybı biraz da ambiansın dürtüsüyle yaptığı eylemdir. yazıktır ayrıca. ordan bir hayranına versen fena mı olur? tabi bunu yaparken baget gibi atmamak gerekir. kaş yapayım derken göz çıkarırsın allah muhafaza.
zengin işidir. her yiğidin harcı değildir. ama gönül isterdi coşup coşup gitarı kırmayı. *
alkolün etkisiyle yapılan harekat. yoksa niye kırayım güzelim gitarı. ha kurt cobain isem iş o zaman değişir.
kırmak için en kıytırığından bir gitar alındıysa gayet zevkli olabilecek eylem. konser boyunca kaliteli gitarınızla hava atarsınız, sonra hemen gidip gitarları değiştirirsiniz, kıytırık olanı gönül rahatlığıyla yerlere duvarlara vs vura vura parçalayabilirsiniz.
bu gitar kırma furyasını ilk Pete Townshend başlatmıştır. (bkz: the who)
ahmet aslan. (bkz: http://www.youtube.com/watch?v=RXlmO8en-cM)
konserin sonunda fazla gaza gelen gitaristin yapabileceği eylemdir.
(bkz: malmsteen)
çalınan gaz parçalar sonucu iyice coşmuş seyirciyi eğlencenin nirvana'sına çıkarma maksadıyla yapılan gitar katli. o güzelim gitarları kıracaklarına rasgele bir seyirciye atsalar daha makbüle geçerdi oysa ki.
ahmet aslan, de be wayiro ezgisini calarken bu eylemi gerçekleştirmiştir.
bir zamanlar çok moda olan sahne şovu atraksiyonlarındandır ama şu sıralar pek güncel değildir artık sahne şovlarında lezbiyen hatunlar, içi kan dolu olan şarap kadehleri ve benzeri tarak kürekler rağbet görmektedir.
eski zamanlarda daha çok bir yaygın olan eylemdir.