bugün

burada bitmesini beklemiyordun biliyorum.
uzun bir tatil yolundan yine dönüyorduk.
eksik olan yanları sana bırakıyorum biraz hayal ,biraz umut ,biraz gerçek kırıntılardan sana yol yaptım ve seni o yola bekliyorum. Devamında görüşmek üzere.
bosverin,bu aralar herkesin cani biraz sikkin.
torbacı veresiye tutmalı yapmalı.
Korsandan aldıysan allah cezanı versin.
Son Son Son dedim ya amk.
Ve uykudan korkuyla uyandı...
işte böyle yani ne biliyim.
sonunu bilen kahraman olamaz.
Siktir.
Neden burada olduğumuzu ne zaman sorgulayacagiz ?
sinirle sokağa çıktım, yabancısı olduğum bu şehirde nereye gideceğimi bilmeden hızla adımlarla yürürken söyleniyordum: "bu kadar uğraş... hepsi bunun için miydi? Artık çok yoruldum."
Son bir kez baktıktan sonra şehrin kirliliğine doğru; daha fazlasına midem kaldırmıyor diyerek, sabah ayazında, elinde ucuz şarap şişesiyle boşluğa bıraktı kendini.
(bkz: katı olan herşey buharlaşıyor)
veya
(bkz: yitip gitti)
Sende mi naci.
"uzun lafın kısası uyumak güzeldir..." olur sanırım. ama gerçekten uyumak güzel.
hepinizin Amina koyim kekolar.
her şey gibi bu da son buldu.
Bu güne kadar bırak yazmayı doğru dürüst okuduğumu hatırlamıyorum. ama birgün yazacak olursam ve sonunuda tabikide şunu yazardım. Yeni yazağım kitabımda devamını okuyun derdim. Biraz saçma olcak ama böyle dememinde çok büyük bir nedeni tabikide vardır.
utanmasam ne güzel yenildim be! diyecektim.
Alayınızı sevgi ve saygıyla selamlıyorum.
bugün hayatımın en mutlu günü.
işte o çocuğun adı Albert Einstein'dır.
Ve yazar sözlükten çeker gider.