bugün

Ders kitaplarında bile yapmadigim hareket.
Not alırım,altini cizerim,sacma biseyse hesap soran cumleler yazarim. O yuzden kimseden kitap almam facia olur fajiya. *
Sevek yaptığım şeydir.

Yanına yıldız koyarım tam olur.
Ders kitaplarının kaderidir genelde. Diğer kitaplarda genelde akılda kalır yada sayfanın köşesinin küçük bir yerini katlardım yeniden göz atmak için.
sevgilinin size verdiği bir kitapsa bu ve onun altını çizdiği satırları okumanıza sebep oluyorsa kesinlikle harikadır. öbür türlü pek bir işe yarar mı bilmem.
Ben kıyamam. Kitabın altını çizmek, ne bileyim. Ders kitabı değil ki. Ancak şunu yapan bir arkadaşım vardı, kitaplarının altını çizip, çocukları için küçük notlar alır, çocukları ilerde okursa mutlu olsunlar isterdi. Bu da tatlı bir şey tabi.

Ben yine de yapmam.
Kesinlikle yapmayacağım eylem. Çok lazımsa başka kağıta not alırım ve kitabın arasına koyarım ama kitabı asla çizmem, kıvırmam, bükmem. ilk aldığım günkü gibi durur kitaplarım ezilme kabarma yamulma söz konusu bile değildir.
bilgi içerikli kitapın her satırını ezberleyemeyeceğim için yaptığım eylemdir. hatta yanına küçük not alırım, konuyu yazarak. ki o bilgiyi aynı cümleyle hatırlamak isterim. karalamazsam koca kitabın içinde o kısmı araki bulasın.
esas karalamayan insan kitaptan hiç birşey almamıştır. tabi akademik kitaplar okuyosanız. atatürk'ün okudğu kitapları gördüm, her yerde not almış, eklemeler, hatırlatmalar koymuş. kitap öyle okunur işte.
madem beğendin o yeri bir not defterine not al pezevenk.
kitabı niye karalıyorsun.
denilecek eylemdir.
ha şimdi kitap adamındır ,benim değilmi a.q sanane diyebilirmi?
der tabi.
kavga çıkar durduk yere.
sinirlerine hakim olamaz vurursun almaz yerine gelir ölür .
haydi buyrun cenaze namazına.
sonra gazetelerin 3. sayfasına başlardan girersin.
kısaca.
yapan şahıs kendi çocuğun,arkadaşın vs ise evet ikaz edilir.
başkasıysa sktiret babacım.takma kafana.
isterse dürer g.tüne sokar.
bizi ilgilendirmez.
lan ne yazdırdın bana ya tövbe tövbe.
kitaba saygısızlık içeren bir eylem.

kitap, bir bütünlük sunuyor sonuçta. sana vermek istediği mesaj
ve senin alabileceğin açı zaten belli. çizip karalayıp ya da aforizma içeren söz
arayışında olunca dönüp bakmanın esas kitap okuma ile pek bir ilgisini göremiyorum.
ve bu bana nedense pek ilham verici gelmiyor.
Samimiyetsiz bir harekettir. Tıpkı gezmek gibidir, kimisi elinde makina her anı kaydetmeye çalışır. Ben yaşayıp geçmeyi severim. Okurum güzel bir cümle olursa hoşuma gider ve yola devam. Altını çizdin ne oldu, sonra gelip tekrar okuduğunda aynı hissi verecek mi?
(bkz: Ben)

Kitap arasına küçük kâğıtlarla not yazıp bırakanlar da var.

(bkz: Ben)

Edit: elbette yumuşak kurşun kalemle.
Yapmayacağım tek şey.

Bunun yerine, sevdiğim, daha sonra merak edebileceğim ve türevlerini barındıran durumlardan ötürü, başka bir yere not etmeyi tercih edenlerdenim.

Bilgisayar olur, telefonla fotoğrafını çekmek olur... Bu gibi kolaya kaçan durumlar bile daha uygundur.

Ama en iyisi, kendi özel not defterime kaydetmektir.

Hem kitaba duyulan saygı, hem de not ederek akılda kalıcılığıyla daha etkili ve sevecen bir yöntemdir.

Kişisel tercihlere saygı duyarım ama kitabı/kitapları kendinin bir parçası olarak görüyorsan, onu zedelemek istemezsin.

Evet, biraz duygusal yaklaşıyorum, farkındayım.
Tekrar tekrar okumak için ,daha rahat bulmak için yapılır.
Kitapta beğendiğin bir söz veya herhangi birsey olur. Belki birgün o sözü tekrardan okumak istersin. işte ozaman hemen bulabilmek için yaparsın. Mantıklıdır.
kitabı bir bütün olarak kabul etmeli. yoksa orası güzel şurası güzel diye bi kavram gözetemezsiniz.
Çok bilmişlerin yapacağı iştir.
gereksiz. kitaba zarar veriyor. sayfasını kıvıramıyorum içim gidiyor. yapışkanlı kağıt koyuyorum çok sevdiysem. kitaplıkta gözüme çarptıkça açıp okuyorum o bölümleri.

çizmeyin lan kitapları.
https://i.ytimg.com/vi/kjV59awoV7c/maxresdefault.jpg
Ben kitaplari cizemem soru bankalarim bile tertemizdi.
Sirf bu eylem icin her kitaptan iki tane almak istiyorum. Ha sorun bana altini cizer misin diye yoo hic cizmedim bu yasima kadar ama merak ediyorum nasil bi duygu
liseden beri altını çizdiğim cümlelerle kitap okurum. altı çizili kitapları okumak ayrı bir haz katar insana. daha önce birinin kitapla bağ kurduğunun işaretidir bu. aynı sayfaya bakmışlık hissi filan. bunlar insani duygularımızın var olabileceğini bize hissettirir.

hatırlıyorumda kırmızı kurşun kalemle çizdiğim ilk kitaptı lan 'yarim haziran'.

kitaba yorum katmaktır çizerek okumak.
Vazgeçemediğim eylem. Kurşun kalemle altı muahhak çizilmeli ki, bittikten bi kaç hafta sonra kafana takılan bilgileri bulmayı kolaylaştırır. Yoksa ara ki bulasın. Tabi sıcak kahve soğuk çay gibi kitapları okuyanlar çizmemeli. Herkesin akademik kitap okuyacak hali yok efenim.
çok havalı bence. resmini çekin instagrama falan koyun.
görsel