bugün

doğru tespittir zira vazgeçilmez aşamasına gelinmişse takıntı durumunu almıştırki o kısım daha beterdir.
Dünyanın en anlamlı ve doğru önermelerinden biri. Hayat mottom.

insanın hayatında vazgeçilmez olan tek kişi kendisidir. Belki fazla bireyci davranıyorum ama bu gerçek. Annemiz, babamız dahi bir gün ne yazık ki vefat edecekler. Çok sevdiğimiz insanların yokluğuna kendimizi hazırlamak durumundayız.

Hele aşık olunan kişinin vazgeçilmez olduğuna inanmak hem gülünç, hem de aciz bir davranıştır. Herkes herkessiz yaşar, kendisi hariç.
Seninle gelen , başkasıylada gider.Seni seçen ,başkasınıda seçer.
(img:#1855446)
Hayatın bir gerçeğidir. Deli gibi de sevsen, ölsen bitsen de onun için bir gün unutursun. Hata öyle bir zaman olur ki hatırlamazsın bile. Herkesten vazgeçilir. *
Kendini Vazgeçilmez zanneden herkesin ,hatta daha da üstünü vardır, önemli olan bulabilmekte dediğimdir.
Vazgeçtiklerim bunu iyi bilir diye devam eder.
lisede derin muhabbet esnasında edebiyat hocamın söylediği cümledir. endişelerimden kurtarmış, uyandırmıştır. içinden çıkamadığım durumlarda anahtarım olmuştur.
"o sen bile olsan!" diyerek devamı getirilebilir.
mezarlıklar vazgeçilmez dediğimiz kişilerle doludur.
Yanlış bir genelleme. Vazgeçilmez insanlar vazgeçilmez kalplerde bulunur.
Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Yeter ki yürekten istesin insan. Birinden vazgeçemediği , unutamadığı için saatlerce ağlayan insan aslında unutmak istemiyordur. Daha fazla acı çekmek hoşuna gidiyordur. Aşkın bir diğer yüzüdür bu da. Vazgeçilmez sanıp hiç ummadığı anda unutmasıdır. insanın tabi ki de hafızasında anıları kalır. Hiç olmayacak bir anda belki çok abest birşeyden bile birden o eski zamana gidebilir. Bir özlem duyar ama sadece bu kadardır. Gerçek olan herkes vazgeçilebilirdir. Ancak kimse hiç yaşanmamış gibi silinemez. Mutlaka hiç olmayacak bi yerde zaman da deli gibi özlenir vazgeçilen.
herkesin bilmesi gereken bi gerçektir. "ne yaparsam yapayım benden geçmez, benim o, beni seviyor, ölüyor benim için, bensiz bi hiç" diyenlere kapak bir söz.
hani taa en başında çok kolaydır ya vazgeçmek zaten, ilerledikçe bağlandıkça bir bakmışsın kendinden değerli olmuş işte o zaman dersin sensiz olmaz. gün gelir hani mutlu son bekleyen biz mallardan bahsediyorum biter mutsuz sonla, uykusuz vakitler başlar, uzun uzun günler geçer, yok olmuyor tekrar başa saralım diye diye vazgeçersin ya, sonra bir bakmışsın yok olmuş hayatında, akmış gitmiş her hücrenden, daha da sonra beyninden, daha da sonra kalbinden. sadece hatırlarsın geçtiğin yerlerden geçtikçe..her neyse işte vazgeçebilirsin netice de.. yaptım oldu!
bu cümleyi söyleyenin, söylediği kişiden daha sonra fark ettiği durumdur genelde.