bugün

karpuz bittikten sonra kabukta kalan kırmızılıkları tüketmek için yola çıkan masal kahramanı türban başlıklı kızın çetrefilli faaliyeti.
sene geçen sene...
dayımların evi...

tam bir kıtlık çocuğu edasında önüme konulmuş olan karpuzu kemirmekteyim. ama öyle böyle bir kemirme değil. kendimden geçmişim lan! sanki odada kimse yok bir tek karpuz ve ben varım ve içimden bir ses 'kemir onu, kemir, daha çok kemir, kemirmelisin o kabuğu' diyor. o kadar çok kemirmişim ki artık bir miktar kabuk geldi ağzıma. sonra farkına vardım yaptığım mallığın. sonrasında duyduğum o ses:
-şu çocuğa karpuz getirin. kabuğu yiyecek şimdi.!
ahhh.. allahıım!!
Çok seviyorum bende eşek cinsi var.

Yıllar oldu ki, eşek karpuz kabuğu yiyorsa vardır bir bildiği demiştim ve karpuz kabuğunu yemek kemirmek filan gayet hoştu.

Mesela karpuz kabuğu reçeli bilir misiniz? Harika. Turşusu da var.

Bu eşekler biliyor ağzının tadını.