kadınların hayatta en büyük pişmanlıkları

Gerçek yüzlerini göremedikleri erkeklerin sahte yüzlerine şahit olmaları ve bu yüzden hem fiziksel, hem de ruhsal olarak sonradan pişman olacakları hatalar yapmaları..

* Net!..

kadınlar asla pişman olmaz, neden daha erken sezemediklerine hayıflanırlar.

20 yaşıma kadar samimi arkadaşlarım hep erkek oldu. Kızlardan cinsiyetimden hep tiksindim. Sonra sonra kendimi de sevdim hemcinslerimi de. Çok güzel arkadaşlıklar kurdum. Barıştım ben bizimkilerle.

emiklediğim karaktersiz beyler. sonradan anladık tabi. dilime dudağıma yazık.

Radikal ya da popüler feminizmin kadınların güç sevdası, ayrım ve erkekleri sindirmek olduğunu geç görmem. En yakın arkadaşım vardı, kiz sürekli bu muhabbetleri eder, kadınların ezildiğinden bahsederdi. Tweetler atar, yazılar yazardı. Arada dinler desteklerdim. Ama aklım da hep bir soru isareti olurdu. Ne isterse yapar, gece kadiköyden de cıkmazdı bu. Bu kadar söylemlerine rağmen istedigini istedigi gibi yaşamasına Şasırırdım. Neyse bir gün, staj ayarlamamız lazımdı. Döndu dolaşti buna iş veren yok. En son yine kadınlar eziliyor blabblabla diyerek 3 5 kiz örgütledi, bize kadınız diye staj hakki tanınmıyor diye eylem yaptılar küçük çaplı fakultede. Sonra şıp diye birileri araya girdi o oldu bu oldu ve istediğini buldu.

Iste bu orospuyu hiç sevmem. Ben staj yeri ararken haftalarca emek verdim alın teri döktüm uykusuz kaldım. Keza digerleride. Sonra iki bikbik etti bu ve aldı.

Iste bugünden beri feminizmin gercek yüzünü gördüm. Eşitlik kimsenin umrunda değil. Sadece istediğini alsın, ayrım görsün yeter. Kadınlar uyansınlar biraz. Güçlü olsunlar, ideolojilerin ardına siginmasinlar. Benim gibi, once insanlar olsunlar.

deveye dikenin insana da malum kişilerin yarandığını geç öğrenmeleri. fedakar, cefakar kadınlar kaybetmeye mahkum. erkek milleti her ne kadar aksini iddia etse de dırdır eden, hep isteyen, hiç beğenmeyen, hiç memnun olmayan ve hep tepeden bakan kadınları beğeniyor. yok ben cefasını çekeyim eller de sefasını sürsün diyorsanız siz bilirsiniz tabii.

sanırım 20li yaşlarda aşık oldukları ipe sapa gelmez heriflerle evlenip çocuk yapmalarıdır.

yemezler.

başı boş kalmalarıdır.
bir erkeğe gebe kalamayanlardır.
işte yaşam bomboş aşksız yaşamalarıdır.

izmirli kadınlar için altına yatamadığı her erkektir.

insan gibi fikir beyan edecek yazar yok koca sözlükte. kadınların pişmanlıkları başlığı bile erkek zırvalarıyla dolu. düzgün yazsalar neyse, o da yok. hep bel altı hep abazanca. kadınların pişmanlığını sen nereden biliyorsun yahu, hayırdır? kadınların pişmanlığına dair çıkarım yapacak kadar haşır neşir misin kadınlıkla yani? öf.

pişmanlıkları ifadesindeki tamlanan eki kadınlar ismini belirttiği için müsaadenizle 'kadınların' fikir beyan etmesinin beklendiği pişmanlıklardır.

Yillar gecirilen sevgilinin “ sen erkekleri hic mi tanimadin” demesine sahit olmak. Bu cumle sonrasinda kisinin aslinda hic sevgili olmamis oldugunu anlamak. Yanilgilar...

Evlenmek.

genelde kendini gerçekleştirememiş kadınlar derin pişmanlıklar yaşıyorlar. küçük yaşta yapılan evliliklerden sonra keşkeler başlıyor. " keşke okusaydım", " keşke bir mesleğim olsaydı" diye diye mutsuz olan bu kısır döngüden kurtulamayan binlerce kadın var. evde de olsa üreten, çalışan, "bu hayatta ben de varım" diyebilen kadınlar çok daha mutlu.

erkek arkadaşımın en yakın arkadaşıyla yatmak sanıyorum.

Evlenmek.