bugün

tamamına yakını fincenin lehçeleridir. bir türk'ün bir azeri ile rahatça konuşup anlaşabilmesinden farkı yoktur.
birbirine cok yakın diller oldugu gözönüne alınırsa çok yadırganmayacak durumdur. azerice, kırgızca falan hesaba katıldıgında türkce bilenlerin de bildigi dilleri cok gosterebilmesi olasıdır.
(bkz: nerden baksan 300 ıspartalı) çoğu zaten bizde ilköğretime tekabül eden okul çağlarından itibaren ingilizceyi alıyorlar ders olarak , sanmam ki bizdeki gibi ingilizceye bedencinin girdiği dersler geçirsinler..bi de dilleri birbirine gramer olarak çok benziyor , * bi de beynelmilel kelimeler var , bi de eğer akademiye devam ediceklerse , çoğu ispanyolca ya da latince seçebiliyor ki bu da ekstra bi dil öğrenilmesi için büyük avantaj..ve netice bi insandan 5 insan çıkıyor..
iskandinavların refah seviyelerinin yüksek olması ile bağlantısı olabilecek durum.
öncelikle eğitim politikalarıyla alakalı akabinde norveç, isveç ve danimarka gibi ülkelerin dilleri zaten almanca, ingilizce ve fransızca'nın temelini oluşturuyor veya yakın ilişkili diyebiliriz. zaten bu üç ülkenin dilleri de birbirine benziyor. daha ne olsun.

(bkz: gel şunu 6 yapalım)
(bkz: anlatım bozukluğu)
bende kompleks yaratmış durumdur. hiç olmazsa bi beş dil bilmeden rahatlamak imkansız artık.