insanin emegine yabancilasmasi

karar alma yetisini yitirir insan once. sonra kendini degersiz hisseder. fikirlerinin hic onemi olmadıgını dusunur. yapmaması gereken sey dusunmektir artık onun icin. mutlu olamaz uzunca bir sure. sonra dusunmeden mutlu olmaya calısır, basaramaz. hırsları nefret olgusuna donusur. nefret ettikce kuser, kabuguna cekilir.

ya da; aklına gelen her yeni fikir onu bir acmaza surukler. acmazlar gunden gune buyur. sonunda isyan eder. yapabilirim der ilk once icten ice. inandıgı an sıyrılır ve basarır. bu kadar basit. yeter ki inansın. inanan insan azmeder. azmeden insan hep kazanır, hep.

(bkz: alienation)

yetistirdigi cocugun kendinden cok film karakterlerine benzedigini farkeden ebeveynin yasayacagi duygu durumu