ilkokuldaki önlük yakaları

pek bir halta yaramayan ilkokul aksesuarlarıydı. artık yok. üzerinde atatürk silüeti falan olurdu.

şu tarz önlüklere de yakalık yapmış efsane aksesuarlar.

http://ubikinonforpumpkin.tumblr.com/post/3621339074

karton gibi olanı vardı benim zamanımda hani önlüklerin siyah olduğu zamanlar. gariban turnusoluydu.

antika olarak raflarda yerini alandır. el emeği göz nuru dantel olanı da vardı bunların.

boynumuza bağdılar.

şimdilerde kullanılmayan bir dönemim baş derdi aksesuar. biraz hiperaktif biraz da düzensiz bir çocuksanız annenizin işi zordu.

+ anne yine yakam koptu dikermisin ?
-oğlum nasıl beceriyosun halatla filan dikicem artık senin yakanı.

+anne yakamı bulamıyorum gördün mü?
-yine nereye attın kim bilir.

üzerine ipe takılmış silgi asılanı makbuldür,
erkeklerinkinde bayrak figürü vardır, kızlarınkinde ise danteller vardır.
sürekli kirlenir, ucuz yakalar çocukların boyunlarını keser.
bir de futbol oynanırken mutlaka boyundan aşağı sarkıtılır bir ucu öyle oynanır.

benim her seferinde tersten açmayı başararak o küçücük vücuduma sinir harbi yaşattığım aksesuar. bi de mikili* falandı lan onlar. terledin mi boynunu falan keserdi. bok gibi de bişeymiş. yine aklıma geldi.

şişman bir çocuk olduğum için zor buluyorduk bana Allhım o bulduğumuzda boğazımı kesiyordu tam çin işkencesi bir saatte ilikleyemezdim off tüğlerim diken diken oldu aklıma gelince.

mavi önlük, bembeyaz önlük yakam. annem bembeyaz sakız gibi yıkar ve ütülerdi. ilmeğini hep koparırdım annem dikerdi. o günlere tekrar dönsem de ben koparmasam o dikmese. sadece o günler gelse.

(bkz: sol anahtarlı önlük yakası)

çocukluğumuzun bir parçası. yaramazlık yapınca havaya kalkar ve terli bir saçla dış kenarlarından havaya kalkmış yaka yaramazlığı temsil ederdi. en azından benim hatırladığım. ilk okula yeni başlamıştım bir tören ile ilgili öğretmenimiz törene gelirken anneleriniz yakalarınızı kolalasın demişti. bir içtiğimiz kolayı düşündüm bir de yakayı neden demiştim kendi kendime nasıl olur? gerçeği yıllar sonra anladım. şimdiye kadar unutmadığıma göre de geçmişimde iz bırakmış bu mesele.