bugün

ilkokuldaki önlük yakaları

çocukluğumuzun bir parçası. yaramazlık yapınca havaya kalkar ve terli bir saçla dış kenarlarından havaya kalkmış yaka yaramazlığı temsil ederdi. en azından benim hatırladığım. ilk okula yeni başlamıştım bir tören ile ilgili öğretmenimiz törene gelirken anneleriniz yakalarınızı kolalasın demişti. bir içtiğimiz kolayı düşündüm bir de yakayı neden demiştim kendi kendime nasıl olur? gerçeği yıllar sonra anladım. şimdiye kadar unutmadığıma göre de geçmişimde iz bırakmış bu mesele.