bugün

horoz şeklinde olur, kırmızı renkte olur sopası vardır.
ilk başta yalanır sonra dayanamayıp ısırılır.
şeker biter üzülünür.
(bkz: elma şekeri)
cocuklugumuzun fiyakali sekeri. acaip forslu olurdu elinde horozlu sekeri olan cocuk.
bir bu bir de elma şekerii. çocuklukta hep sokakta satılan, bütün çocukların üşüştüğü bir fenomendir. ama ben br türlü alıpta yemedim. hala eksikliğini hissederim damagımın derinlerinde..
Özlenen olsada yalasak dedirten mazide kalan şeker.
(bkz: Baston çikolata)
hic vakitsiz yalayabilirsiniz.
bildiğin lolipop daha güzeli belki.*swh~ ~
kırmızı renkte , fazla şeker tadı olmayan,horoz şekli verilmiş bir şekerlemedir.çocukken her bakkalda mutlaka bulunurdu.
ramazan çöreğine saplı olur ve bugün bile babamı hatırlatır...
çocukluğumun en acıklı şekeridir.
acı aroması bi yana; her çocuk satın alamaz ve her çocuk da paylaşım yanlısı değildir.
okuyup maas sahibi olma nedeni daha çok satın alabilmek için ama artık yok piyasada.
(bkz: 90larda çocuk olmak)
90larda çocuk olanların şekerlemesidir. kırmızısından sonra yeşilleri de çıkmıştı bir ara. bizim bakkalda 10 kuruşa satılırdı. her gidişimde cebimdeki tüm bozuklukları koyup "paranın ettiği kadar horoz şekeri abdullah amca" derdim. keşke şimdi de bulabilsek.

(bkz: çocukluğu hatırlatan nesneler)
çok tatlı ötesi, çocukken yemiş olduğum bir şeker türüdür.

Not: bana çocukluğumu hatırlattı.
özlenilen...
Ramazan'da çocukları oruç tutmaya teşvik için alınan ve iftardan sonra ikram edilen şeker.