hicran sokağı

hülya koçyiğit, türkan şoray, selda alkor, cüneyt arkın, bülent kayabaş, rutkay aziz, haldun dormen, engin çağlar, selma güneri, müjdat gezen gibi usta sinemacıların bir araya geldiği ancak sanıyorum türk sinema tarihinin en berbat, en sıkıcı, en amatör filmi. yönetmeni safa önal'dır.

filmde çok sayıda eski yeşilçam oyuncusu rol almıştır. en iğrenç noktalarından bir tanesi seslendirmedir özellikle pelin batu'nun sesi filmi keyifsiz kılıyor.

basit bir hikayesi vardır anasız, babasız büyüyen bir genç tamircidir. semtin en zengin kızı ile aşk yaşarlar bu arada kızın anası istemez. ayrıca genç delikanlıyı seven bir kız daha vardır. ayrılırlar ''yalan seni sevmiyorum, beni haketmiyorsun'' gibi sözler her zaman vardır. kısa bir zaman sonra mahalle eşrafı çok üzülürler en sonunda da kız ve erkek yeniden birlikte olur herkes mutlu olur. bakın ne basit bir hikaye sizde izlemiş kadar oldunuz.

ayrıca türkan şoray ve hülya koçyiğit gibi sanatçılarda filmi kurtarmaya yetmemişlerdir.

ustalık kendini geliştirmek ister diye düşünüyorum. senaryoları en çok filme çekilen safa önal 70lerde neyse 2000lerde de o olduğunu bu filmle bize kanıtladığı için ona usta derken gerçk ustalara saygısızlık ettiğimi düşünürüm. bu filmler ve bu adamlar belki de çok daha yaratıcı şeylerin yapılmasına engel olmuşlardır ve hala ortalarda olarak insanları sinema salonlarından soğutmaktadırlar kanaatimce..

neredeyse türk sinemasının mihenk taşlarını toplayıp elle tutulacak bir film ortaya çıkaramamalarını garipsemişimdir. sahne geçişleri, çekimler, seslendirme hatta ışık bile hatalı. yalan olmuş bir filmdir. izlemeyin efendim.

filmin tek amacı o kadar oyuncuyu aynı filmde oynatmak galiba. çünkü filmde başka hiç bir şey yok.

muhteşem bi kadroyla, bu kadar kötü film çeken yönetmenin eleştirildiği filmdir. ayrca, müziği gökhan kırdar'a aittir.