bugün

insanın ancak hayata tek başına gelip tek başına öleceğini düşünerek yapabileceği herkesi, herşeyi hiçe sayma isteği.

Kaçsam bırakıp
Senden uzak yollara gitsem
Kalbim yanıyor
ismini her kimden işitsem

Derdinle ufuklarda sönen
Gün gibi bitsem
Kalbim yanıyor
ismini her kimden işitsem

(bkz: incesaz)
"her şeyi bırakıp gitsen de kafan seninle birlikte geliyor, ne değişecek" diye akıl verirler bu hissinizi dile getirdiğinizde adeta bir kritof kolomb edasıyla. koca fakülte nereye geliyor lan peşimden ?!

(bkz: atsalar da kurtulsam) (bkz: şaka şaka bi şans daha)
hayattan vazgecmektir artık. bırakıp gitmek herşeyi. belkide varolan hayattaki herşey acı veriyordur artık. gitmek gitmektir. belkide en mantıklısı. sessiz ve çaresizce.
herşeyin anlamsızlaştığı, insanın kendi varoluşunun nedenini bir türlü çözemediği zamanlarda bünyeye etki eden bir istektir,

bu herşeyi bırakıp çekip gitme isteği, ya tamamiyle hayattan vazgeçmek olabilir, gitmek..

ya da bir süreliğine bir şeylerden uzaklaşmak olabilir, bir şeyleri ardında bırakıp, ceketsiz kaçmak.

kendimin ellerinden tutunca içimden nehirler gibi akmak geliyor,
yollara çıkmak, yolculuklara bakmak geliyor,
buralardan böyle ceketsiz kaçmak geliyor..
tüm çelişkilerden, karasızlıklardan, mutsuzluk ve hüzünlü mutluluklardan kaçma isteğidir çoğu zaman. bunalır insan içinden çıkamadığı durumlardan ve her şeyi bırakıp çekip gitse herşey düzelecekmiş gibi gelir belkide...
önemli olan bir yere gitmek değil oraya kendini de götürebilmektir.
ruhsal çöküntü içerisinde olan insanın istediğidir, herşeyi alıp çekip gitmekten daha kolay yapılabilecek eylem.
her şeyi bırakıp gidebilirde insan yaşananlar bırakılmadıkça zordur gerçekten gidebilmek. gelir, içinde yaşar ve sen nefes aldıkça içine çekip gitme isteği duyuran her neyse yaşar seninle.
bugünlerde nedense aklımdan geçen şey *
bir anda dünyanın aldığın havanın dahi sıkmasıdır seni. kendin bile fazla gelirsin aslında içinde. her şey boştur gördüklerin artık gördüklerin deil seni sıkan şeyler olmuşlardır. dertler birikmiştir belkide. sabır sınınırın zorlamanya başlamasıdır ve o büyük patlamadan sonra çekip gitmektir öylece...
şayet bir gün tekrar geri dönme ihtimaliniz var ise; kesinlikle bastırıp, acilen unutmanız gereken istektir, çünkü döndüğünüzde zamanın hiç bir şeyi düzeltmeyip tam tersine daha da karmaşık ve tamiri imkansız, telafisi mümkünatsız hale getirdiği tarafımdan bizzat denenmiş, tecrübe edilmiş, yaşanmış, görülmüş ve biraz geç olmakla beraber anlaşılmıştır.
Sorumlulukların bunalttığı, havanın üstüne üstüne geldiği, fonda çalan şarkının bile bunalttığı kopma anındaki istektir.
(bkz: cek git bebeğim uzaklara)
ev, iş, aile sorunları, öğrencilik vb hayat faktörlerinden gelen bıkkınlık sonucu insanın içine düşebilmesi muhtemel ruh hali.
Geri dönecek olunsa bile kişiye masturbasyonvari hazlar veren eylem..
Her şeyi bırakmakdan kasıt da ayrı bir mevzudur..
her şeyden sıkılma olayı.
(bkz: bazen gitmek ister insan/#3977398)
nasıl olcak düşüncesini akla getirir.
her şeyi bırakıp gittiğinde onların orada kalacağını zannetmektir . gitmeden bilinmez onların seni takip ettiği .
yasanilanlar hala icindeyken gidilirse bir ise yaramayacak eylem.
bırakabilir miyiz gerçekten?.... ya sıkıntılar, üzüntüler?.... herşeyi bırarıkız da belki... onlar istemesek de bizimle gelirler....
insan her nereye giderse gitsin kendini, beynini, beyninin içindekileri de beraberinde götüreceğinden, aklı selim olarak gittiği her yer birbirinin aynıdır; ve, gidilen hiçbir yerin bırakılan bir yerden anlamı yoktur. saçma bir istek. zamanla insan gidemeyeceğini gitmemesi gerektiğini anlıyor.
insanın sancılı her anında düşündüğü, gözünü karartıp yapmak istediği fakat bir türlü yeterli cesareti toplayamamasından ötürü içinde sadece 'istek' olarak kalan durum.
her şeyin güzel gittigi günler bitmistir. artık elde sadece hüzün. tek cıkar yol gitmek dersin. gidip gitmemek arasında muamma yasamıs olsa da, aklından bir çok kez gecen cümledir.
bunalmış insanın düşündüğü eylem.