hayatında hiç sevilmemiş insan

Buruktur.

Sevgiyi, sevilmeyi haketmemiş insandır. Hemen faturayı "onu sevmeyen"lere keserler. Sanki herkes onu sevmek zorundaymışçasına. hiçbiri de dönüp kendine bakmaz "hata bende olabilir mi acaba?" diye. Bırakınız efendim bu ajitasyonları. Bir insanın sevilmesi icin önce, sevmeyi bilmesi sonra da sevilmeyi haketmesi gerekir.

bir aralar yani böyle lise 2'ye kadar ki hayatımda bendim. ama bazı kimselerin hayatlarına tecavüz edince ve de biraz evrim geçirince nedense önemli olmaya başladım. lakin şunu anlamış oldum ki kişi ne kadar iyi veya ne kadar kötü önemsiz sevilmesi için hoşa gitmesi gerek. bu yüzdendir kimse ailesi için sokakta saatlerce çöplerden kağıt toplayan o yiğit insanları sevmez.

Aynı zamanda sevmeyi de bilmiyordur. Sevmeye kalktığı zaman eline yüzüne bulaştırır.

en azından burada hakkında yorum yapılmasını istemeyen insandır. rahat bırakın artık bizi ya.

Olsun belki bir gün biri bizi de sever. Belki bir insan dış görünüşümüze, paramıza, ailemize bakmadan sadece kalbimiz için sever. Bizi biz olduğumuz için sever. Belki bir gün, kim bilir. Ben sabah sıradan bir güne uyanıp akşam onun gözlerinin içine baktığımı bilirim. Gün bitmeden ne mucizeler olur yeter ki dua edin.

(bkz: elliot rodger)

üstadımızdır.