bugün

ölümün, en yakınınız olan kişiye denk geldiği o an.
Hayatın anlamsız geldiğini düşünmekte başlayan kimsenin yaşadığı andır.
uğraştığınız , uğruna zaman ve emek harcadığınız şeylerin, sabun köpüğü gibi uçtuğu anlar.
dedemin cansız yüzüne baktığım andır.
bir ömrü sınavlar ve diplomalar peşinde koşturarark geçirdikten sonra geriye baktığında kestaneni pişirip sevdiklerinle müzik dinlediğin bir anın olmadığını görmektir...
Sevilen bir kişinin cenazesinin toprağa defnedilirken görülen o son anı. insan tam o anda "kefenin içinde bende olabilirdim" diye düşünüyor. işte o an sanki hayat duruyormuş gibi olur. Yaşanılan mutluluklar, acılar, sevinçler, hüzünler, heyecanlar .. hepsi bir anda sessizliğe, yokluğa gömülür ve ölümün o soğuk nefesi hissedilir.
terkedildiğiniz andır.
yaşanılan her an.
şu an lan valla şu an..
hiçbirş şeyi başaramamış, başarısız biri olmanın verdiği dayanılmaz ağırlık, insanların senden beklentileri, senin kendinden beklentilerin ve sonuç hep fiyasko..

ne diye yaşadığımı bende bilmiyorum doğrusu, yaşıtım insanlar çoktan tutturdu yolunu gidiyor fakat ben ısrarla yerimde sayıyorum.
daha anlamsız olması mümkün değil ki.
Bi AMAÇ GÜTMEDEN YAŞADIĞINI FARETTiĞiN ANDIR.
BULUNDUĞUN DURUMA NEREDEN BAKARSAN BAK HAYAT ANLAMSIZ GELECEKTiR.
AMAÇ YOKSA HAYALLERiN YOKTUR,
HAYAL YOKSA ÇABAN YOKTUR,
ÇABAN YOKSA Bi HiÇSiNDiR...

HAYATA ANLAM KAZANDIRMAKTA;
HAYATA ANLAM VEREMEMEKTE ELLERiNDE...
Günde en az bir kere yaşadığım olaydır..
kişinin hiç bir şeyi sorgulama gereğinin kalmaması.iç seste soruların cevaplarını çok kez biliyor olmak, korkuyor ya da bıkmış olmasından kaynaklı durum.
bütün yıl yaz tatili gelsin ulan diye beklemek.tatılın ılk gununde de hayvan gıbı sıkılma durumu.
Her an...

Entry nerde?
Aha da entry.
olgunlaşmayı kötü bir şekilde yaşamış ve tüm ümitlerinizin tükendiği andır.
emeklerinin boşa gittiğini anladığın andır heralde.
umutların bir bir tükendiği zamandır...
Çılgınca yemek yedikten 10 dakika sonradır..
çorapla banyonun ıslak zeminine basılan an.
bütün bir ay çalışıp eline geçen maaşı kira, elektrik, su, internet ve kredi kartı borcuna yatırdıktan sonra kalan kuş gibi parayla nasıl geçinecem diye düşünürken gerçekten hayat anlamsızlaşıyor bee...
çaylak olduğum andır. neden çaylaklığa düştüm, bir haksızlık sonucu elbette. farklı düşünmek suç olmamalı.
kapitalizmin bize sunduğu yapay gerçeklikten sıyrılıp, o zaman gerçek hayat ne diye sorduğunda içinde bulunduğun ve kafayı sıyırmaya da başladığın andır.
sözlüklerden silik yediğim andır - sınavlardan başarısız olduğun - zirvedeyken düştüğün andır - sevgiliden ayrıldığın andır.

her andır esasında.

hayatın anlamsız olduğu an.
migren ataklarının başladığı andır.
(bkz: acid reflux)