hayattan soğumak

kimi zaman karşılaşılan zorluklar neticesinde olan bir durum..

artık nasıl soğumuşsam, parçalara ayrılıp buz kalıplarına konulmuş gibi hissediyorum.

hayatta ortaya koyulmuş hedefi gerçekleştirememe endişesi sonucu oluşan durumdur.

(bkz: neden çabalamak zorunda olduğunu anlayamamak)

Bence insanın başına gelebilecek en kötü şey, soğumak. Birinden, bir şeyden. En çok sevdiğin. Daha da fenası… Her şeyden. 
Seni hayata bağladığını düşündüğün, hayattan zevk almanı sağlayan şeylerden soğuduğunda tutunamıyorsun artık. Elin uzanmıyor hiçbir şeye. Ve sen bu hâl içindeyken yeni bir şey yaratmak çok zor. Yeni bir sevgi yaratmak. Yeni bir arzu. 
Bu uzun bir yas. Başında ağlayabileceğin bir mezarı bile olmayan ölülerle yaşıyorsun. Neyi yaratsan, ölüyor içinde. için buz gibi. 
Kımıldayamıyorsun. Bunu artık tek başına yapamıyorsun. Birine ihtiyacın var bu noktadan sonra. Ancak kimse tutup, seni kendine getirmiyor. En çok ihtiyaç duyduğun kişiye.

Soğumak çok kötü bir şey. Çünkü soğuduğunda, kimse ulaşılabilecek yollar açamıyor sana.

Alıntıdır.

Yaşananlar akabinde Sürüngenimsi bir hayatla mümkündür. Sabah kalkasım gelmez gece gözüme uyku girmez derdimi anlatsam kimse anlamaz zaten kimsenin de umrunda olmaz olsa da şöyle olmaz şöyle olsa böyle olmaz. Neresinden tutsam elimde kalır.

yaşanan zorluklar sonucu yaşadığı hayattan bıkma durumu. başkalarının keyifle boş bir şekilde yaşadığı görülüp iyice içerlenir..

* hayata karşı bağlılığın/sıcakkanlılığın bitmesi kimileri için bir yıkım olabilir. fakat zaten hayatına böyle bir tür tiyatroyu hiç sokmamışlar için teatral bir figürdür. hayattan soğumak bir meşaleyi alıp karanlık mağaralarda kaybolmuş insanları aramaya benzer. ya bulabilirsem(hayata ısınırsam) umudu hep bir yerlerde taşınır.

arama kurtma ekibinin içinde yer alanlar: bir adet az pişmiş ve soğumaya bırakılmış hayat/bir adet mikrodalgada ısıtılmış öfke/bir adet gemici düğümü atılmış organik bağ/bir adet ölüm düşüncesinden kaçmak/kaçmak için gerekli iki tekerlekli bir bisiklet.
*

insanların yaptıklarını her izlediğimde bende meydana gelir.aşk yok derler yakınırlar,aşk bulurlar değer vermezler.para yok derler ağlarlar,en küçük bir harcamada hava basarlar.müzikten anlamaz, müzik yaparlar.insanlıktan anlamaz doktorluk yaparlar.bencillik yapıp,başkalarından yardım beklerler.kısaca insanlardan nefret ederken hayattan soğursun.

başıma gelen durum anne baba yüzünden hayattan soğudum.

her geçen gün daha da yaşadığım lanet olası şey.

bazı olaylar karşısında lanet edip hayattan soğumaktır.

(bkz: ne entrym oylanmis ne ozel mesaj var)

sevdiğim kadınla, tayyip erdoğanı aynı kare içinde gördüğüm an, bunlardan sadece bir tanesidir... *, *

edit: çok eskidendi..

planlar yaparsınız, hayaller kurarsınız, umut edersiniz ve birgün görürsünüz ki siz ne kadar planlar yaparsanız yapın, hayaller kurarsanız kurun hayat yine bildiğini okur. en acısı da sevdiğiniz birini aniden sizden alır ve tüm hayalleriniz yarım kalır halbu ki ihtiyacınız olan tek şey zamandır ve hayat size vermez o zamanı. o an soğursunuz işte hayattan. ne için çabalıyorum ki ben nasıl olsa yine bildiğini okuyacak hayat ve onu aldığı gibi bir gece aniden beni de alıcak ölüm. ne için yaşıyorum ki öyleyse ?

(bkz: dost kazığı)