hayata baglanmayi kirbaclayan duygular

gününüzün küçük bir kısmını bir hastaneyi ziyaret ederek değerlendirmeniz yeterlidir.
günlük minör sıkıntılar ve telaşlar aslında mutlu olmamız için bize yetip te artacak olan o kadar şeyi arka plana itmiştir ki. en küçüğünden bileğiniz burkulduğunda dünyanız başınıza yıkılır ve iyileşene kadar onun ne de değerli olduğunu ya da o ağrıyı çekmeden hayatınızın ne kadar güzel gittiğini hatırlarsınız. bardağın dolu tarafı her zaman sizi hayata bağlar. karamsarlık ise asla bir çözüm getirmez.

para kesinlikle buyuk motivasyon araci yasama baglanmak icin.

çoğunlukla pek sevmesekte yaşadığımız duygulardır. en masumu hırs olsa gerek.

çoğunlukla pek sevmesekte yaşadığımız duygulardır. en masumu hırs olsa gerek.

galibiyet, diğerlerinden sıyrıldığını düşünme hissi

zeytinli ekmek daha ne olsun ey insanlık.

hastayken alınan vitaminler gibidir aniden üzerinizdeki ölü toprağını atmanıza ve ya$amın görmediğiniz yönlerini görmenizi sağlar,bünyede üçüncü gözü açar.

seni öldürmeyen şey güçlendirir. nietzsche

varoluşun beraberinde getirdiği anlamsızlığı hiç bir şey gidermese de kısa süreli mutluluklara sebeb olan sevgilinin yanında olması ya da delice birisine aşık olmak.

çok acı ama birinin öldüğünü duyduğunuzda hissettiğinizdir.

(bkz: sadizm)

(bkz: kendine güven)
(bkz: aidiyet duygusu)
(bkz: aile)
(bkz: yaşama sevinci)
(bkz: annelik)
(bkz: aşk)

laz böreğinin ağızda bıraktığı tad ile beraber vücudunuzu saran duygu