hayata baglanmayi kirbaclayan duygular

laz böreğinin ağızda bıraktığı tad ile beraber vücudunuzu saran duygu

(bkz: kendine güven)
(bkz: aidiyet duygusu)
(bkz: aile)
(bkz: yaşama sevinci)
(bkz: annelik)
(bkz: aşk)

(bkz: sadizm)

çok acı ama birinin öldüğünü duyduğunuzda hissettiğinizdir.

varoluşun beraberinde getirdiği anlamsızlığı hiç bir şey gidermese de kısa süreli mutluluklara sebeb olan sevgilinin yanında olması ya da delice birisine aşık olmak.

seni öldürmeyen şey güçlendirir. nietzsche

hastayken alınan vitaminler gibidir aniden üzerinizdeki ölü toprağını atmanıza ve ya$amın görmediğiniz yönlerini görmenizi sağlar,bünyede üçüncü gözü açar.

zeytinli ekmek daha ne olsun ey insanlık.

galibiyet, diğerlerinden sıyrıldığını düşünme hissi

çoğunlukla pek sevmesekte yaşadığımız duygulardır. en masumu hırs olsa gerek.

çoğunlukla pek sevmesekte yaşadığımız duygulardır. en masumu hırs olsa gerek.

para kesinlikle buyuk motivasyon araci yasama baglanmak icin.

gününüzün küçük bir kısmını bir hastaneyi ziyaret ederek değerlendirmeniz yeterlidir.
günlük minör sıkıntılar ve telaşlar aslında mutlu olmamız için bize yetip te artacak olan o kadar şeyi arka plana itmiştir ki. en küçüğünden bileğiniz burkulduğunda dünyanız başınıza yıkılır ve iyileşene kadar onun ne de değerli olduğunu ya da o ağrıyı çekmeden hayatınızın ne kadar güzel gittiğini hatırlarsınız. bardağın dolu tarafı her zaman sizi hayata bağlar. karamsarlık ise asla bir çözüm getirmez.