bugün

Sık sık yaşadığımızdır. Elimdeki telefonu aramışlığım vardır.
bakar kör olma durumu.
bir padişahın bu konuda anekdotu vardır (sanırım 19. yüzyıl ilk yarısında yaşanmış). sinirliliğiyle meşhur olan padişah gözlüğünü o an için bir şey okumadığından alnının üstüne kaldırmış. sonra da bu durumu unutup "gözlüğümü nereye koydunuz, gözlüğümü bulun bana!" diye ortalığı ayağa kaldırmış. öfkesinden korkanlar bir türlü durumu kendisine söyleyememiş. en sonunda uyanık bir paşa "hünkarım, şimdilik alnınızın üstündekiyle idare edin, biz hemen buluyoruz gözlüğünüzü" deyip ince ayarla olayı çözmüş.
miyobum ben 3,5. gözlük yoksa annemi tanımam inan olsun. bazen gözlüklü de bulamıyorum ya da lensle de ama kafa dalgın anam, kafa gidik. dikkat eksikliği bunlar.
Dalgınlığın nirvanası olabilir bazen. Gözümdeki gözlüğü aramışlığım vardır ki gözlüksüz net görmem mümkün değilken.
gözümdeki gözlüğü çok aramışlığım vardır .
az önce gözlük bezimi bulamadım ve cidden gözümün önündeydi.

edit: bunu yazdıktan sonra tekrar kaybetti.
bir gece koltukta uyumusum.
evdekiler burada uyuma diyerek uyandirdi.
tamam dedim ama telefonumu bulmam gerek once. her yere bakiyorum.
bayagi bir vakit aradim telefonu.
sonra buldum.
o kadar sure boyunca telefon elimdeymis.
halk arasında bakar kör olarak bilinen insanlardır.
elinde duran şeyi aramaktan hallicedir.
dalgınlık ve yoğun stres üzüntü sonucu olabilir.
telefonla konuşurken elimdeki telefonu ve gözümdeki gözlüğü aramış insanım ben.
Elimdeki telefonu bulamayıp köşe bucak ararken telefon aradığımı unutup, amaçsızlık içine düştüğümü hissedip, buzdolabını açıp boş boş bakınıp, yaptığın eylemi unuttuğum için bu boşluğu doldurması gereken eylemin ne olduğunu bulmaya çalışmak.
siz gözlük gözünüzde iken gözlüğü aramak nedir bilir misiniz? sadece soruyorum