gelmiş geçmiş en iyi türkçe dizeler

bir gün gözlerimin ta içine bak.
anlarsın ölüler niçin yaşarmış.

kaybetmek için çok erken, sevmek için de çok geç.
beni affet...

ahmet hamdi tanpınar

Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.

neden bilmiyorum çok seviyorum bu dizeleri. büyüksün ahmet hamdi tanpınar.

handan hamamdan geçtik
gün ışığındaki hissemize razıydık.
saadetinden geçtik, umuduna razıydık.
hiçbirini bulamadık.
kendimize hüzünler icad ettik
avunamadık.
yoksa...
yoksa...

(bkz: her ihanet sevgiyle başlar) Çok mantıklı ve doğru.

satıldık, uyanın,
satıldık, uyanın!

sen orda dalından koparılmış bir zerdali gibi dur;
ben burda, zerdalisiz bir dal gibi durayım...

"martılar ağlardı çöplüklerde
biz seninle gülüşürdük
şehirlere bombalar yağardı her gece
biz durmadan sevişirdik!"

ahmet kaya

yaradan rahmetini kahrından üstün saydı;
ne olurdu halimiz, gözyaşı olmasaydı?

...
sesinde çığlıklar boğulur ama;
bağıramazsın . . .

ben birini sevmiyordum,
o da beni sevmiyordu.
bir gün bir yerde randevulaştık;
ben gitmedim,
o da gelmedi.

özdemir asaf.

"satmışım bu dünyanın anasını babasını hiç umrumda değil"

--spoiler--

Hep aynı sessizlikle geliyor gece…
Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine…
Hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde…
Anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime…
Sen benim yarım kalan cümlelerimsin…
Hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim…
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin…
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim…

Sen benim eksik kalan yerimsin…
Kapattığım pencereler, güneşlere çektiğim o perdelerim…
Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin…
Kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim…
Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin…
Düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım gidenlerim…
Sen benim kovulduğum cennetimsin!
Eğdiğim yüzüm, sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim.

--spoiler--

akşam akşam, gel de şimdi dolmasın gözlerin...

"Ne sen beni anlıyorsun, Ne de ben. Ne ben anlatabiliyorum, Ne de sen. Besbelli bitecek..''

nazım usulcacık okşar vapuru,
yanar elleri.

var mı ötesi?

insan aşklarının külüdür.

Hulki aktunç.

Külün tanımındayız.

Yılmaz odabaşı.

O kadar çok varki..

türkçe nin en iyi konuşulduğu dizilerdir.

ben sair, sen bastan ayaga siir
birbirimiz icin yaratilmisiz
ayrilik olmaz fikirlerimizde
kahkahalarimiz ta uzaklardan duyulur

mutluluk parildar gozlerimizde
ruyalarimiz bile ayni olur
ayrilik olmaz fikirlerimizde
ne hayaller kurariz uzun uzun

umit yasar oguzcan.

sana yolculuk etmek istiyorum,
kes bir bilet ''can kenarı'' olsun...


(bkz: cemal süreya)

Gömdüm sandım gittiğinde
Bir demet çiçeğim bile yok
Toprak kaldım gittiğinde
Filiz verdim de suyu yok

(bkz: hayko cepkin)

Bu senin değil, ülkemin ayıbı
Hırpalanmış yerlerinden öperim çocuk.

N.H. RAN

sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim ...

yürümek;
yürümeyenleri arkasında boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
karanlığın gözüne bakarak yürümek.

yürümek;
dost omuz başlarını omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek.

yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek.

yürümek;
yürekten gülerekten yürümek.

--spoiler--
aşk birden doğ
aşk birden bat
beni yanına kat
--spoiler--

aşk..
simdi burda olsa,
görse, bilse, hissetse, dokunsa, duysa, söylese..''

dokunmadan sevmeyi,
görmeden göstermeyi,
duymadan anlatmayı ögretir...

özlemdir.