bugün

Çünkü artık çok yorulmuştur.
Gece insanı değiştirmez, gün boyu taktığı maskeyi yorgunluktan çıkarmasına sebep olur.
Herkes kendi icine kendi dunyasina cekilir. Bilincaltina gonderdigi ne varsa gece ortusunu orttugunde tum sesler yerini sessizlige biraktiginda kendi ic sesi olarak ortaya cikar. Degismezsin. Tam tersine insan en cok gece kendini dinler. Yalniz kaldiginda kendine durust olur. Rol kaliplarindan cikar. Saflasir ve yalnizlasir.
Kendinle başbaşa kalınca rol yapmaya gerek kalmaz.
gece olunca tiyatro biter. ertesi sabah tüm dünyada sahne yeniden kurulmuş olur ve bir sonraki perde başlar.
bastırılan duygular, düşünceler gecenin karanlığı ve ıssızlığıyla açığa çıkarda o yüzden.
yalnızlıktan insan kendini dinlemeye başlar. kafasında yaşadıklarının analizini yapar. derinleştirir insanı gece.
bunu fark etmiştim. konuştuğum biri vardı, gündüz buz gibiydi ancak gece sevgisini istemeye istemeye hissettiriyordu. ben de bilerek erkenden uyumasını engelliyordum ki daha fazla güzel şeyler söylesin. çok tuhaf lan.
gece düşünürsün, gündüz yapamazsın.
Sessizdir. Herkes uyur. Çıt çıkmaz. Bir de bakmışsın ki kendinle başbaşasın. O zaman işte içinde ne varsa kemirir seni.
Kendi benliğinle başbaşasın.
Gündüzleri mantıksal akşam 8 den sonra duygusal düüşünmeye başlarızz.
hormonlarin daha fazla salgilanmasi.
insan geceye sığınır ve belki gece insana.

Çünkü gece insanın üstünü örter. Korur, kollar, gizler.

Eğer insan geceyle bir olabilirse... sonrası yok çünkü bu eylem asla tam olarak gerçekleşmedi.
Gece bazı şeyler dank eder kafana . Çöken o karanlık eğer bi boşluktaysan yada üzüntüdeysen daha bi yakar daha bi ağlatır daha bi acıtır. Hele üşüyorsan ve yağmur yağıyorsa daha bi vurur seni. içine çöken karanlık sessiz çığlıklarında kaybolursun... Yine de ağlamak rahatlatır derler ... Gece yağmuru gibi , göz yaşlarınızı hep serbest bırakın . Gece yağmurları da sabaha kaybolur ,yorganın altında sessizce akıttığınız göz yaşlarınız gibi...
Vijdanı ile baş başa bırakır aynası olur kişinin.
Cünkü tüm günü hatta tüm yasantızı gözden gecirmenize sebep olur. Heryer sessizlesir. Sessizlik icinde gürültüde kalırsınız. Dusunceleriniz beyninizde uguldar. Sonrada boka sararsiniz zaten.
Çay ay ve müziğin bir araya geldiği tek zaman dilimi olduğundan.
dünyanın manyetik alanının titreşimi gece olan tarafında 7.5 cps'a kadar düşer ki bu insan beyni için de ideal meditasyon seviyesidir. böylece gün boyunca birinci viteste gidip aşınan zihin iki, üç, dört yada beşinci vitese atıp rahatlayabilir. yaratıcı işlerle uğraşan insanların en iyi fikirleri gece bulmaları da bu yüzdendir.
Gündüzleri gülümsemeyle örttüğün acı duygusunu gece açığa çıkarır karanlığıyla.