bugün

freud ve onun izinden gidenler zaten küçük bir aralık dışında sosyal bilimciler tarafından pek ciddiye alınmadı. mesela türkiye'de bülent somay hoca var. gezi olayları için "doğu babasını öldürmedi" gibi bir yerden hareketle açıklamalara girişiyor. oryantalist perspektifi bir tarafa bunlar da hiç şüphesiz entelektüel spekülasyonlardır ama maalesef bilimsel saymakta çok zorlanacağımız şeyler. burada "bilim" dediğimiz şeyi pozitivistlerin dar anlamda düşündükleri ile eş tutmuyorum. yine de freudyen yaklaşımlar içime sinmiyor.
Önceden kızlar teklifini reddedince bilime ve felsefeye yönelmek ileri ki nesillerde seni ünlü biri yapıyor ya çok garipsiyorum lan bunları.
Şairler falan mesela hep reddedilince şiir yazmış,darbeyi yiyen ya şair olmuş ya filozof ya bilim adamı hayat çok saçma lan.
freud diil de murphy'i dövme isteği bendeki. yahu kehanetler silsilesi gibi adamın sözlerini bir bir yaşıyorum. aah murphy kemiklerin sızlıyor mu acaba?
en sevdiğim sözünü de eklemeden gidemiciim.

eğer hücumun iyi gidiyorsa, pusuya düştün demektir.

sevmesem de hayranım bu adama, söze bak hele..

edit: git de bunları murphy başlığı altına yaz diyenlere bir çift sözüm var. olmadık yerlerde olmadık şeyler yapmayı severim. canım buraya yazmak istedi yahu üzmeyin beni.