felsefeyi sorgulamak

kaostan kaçmayı sorgulamaktır. dili, dille beraber düşünce sistemini ve bilimi ve toplum tarafından fikir alışverişinde bulunurken ya da bulunmazken kullanılan bütün ifadeleri, zamanı, neden sonuç ilişkisinde düşünmeyi sorgulamaktır. yani arayışta olan bir varlığın neden arayışta olduğunun cevabını verememesini sorgulamaktır ve neden varlığının bir nedeni olması gerektiğini düşündüğünü yani neden zaman içerisinde anlam kazanan neden sonuç ilişkisine bu kadar bağlı olduğunu. yani evrende anlam ifade eden her şeyi sorgulamaktır. ilerlemeci bir bakış açısıyla bakıldığında felsefe toplumda ortaya çıkmıştır. yani zaman varsa kaostan kaçışın bir parçasıdır. felsefe sanıldığının aksine yaşamı sorgulamak değildir. kaostan kaçışın gerekliliğinin kabulüyle yani zamanın olduğunun kabulüyle olandır. yani kaostan kaçışın neden sonuç ilişkisiyle zaman içerisinde gittiği yeri aramakla yapılandır . zaman bunun bir parçası ve zamanla doğan neden sonuç ilişkisi de bu arayışın başka bir parçasıdır. zaman dediğimiz şey kaostan kaçarken bilgiye ulaşacağının ön kabulüyle muhtaçlıkla ortaya çıkandır. her şeyin bir nedeninin olması gerektiği de yine insanın kendine bulduğu bir oyundur. senin varoluşunun sebebinin olması zaman içerisinde düşünürsen vardır. oysaki zaman bir kandırmacaysa neden de yoktur. bilen her şeyi bilir ve zamanı olmaz ama bilmeyen de hiç bir şeyi bilemez ve aslında onun da zamanı olamaz ama acizliğinden zaman içerisinde zaman var gibi düşündüğünde kaostan kaçmak için kendini kandırır. bu kaostan kaçış kelimesi de dediğim gibi kendi içerisinde zamanı içerir. geleceği bilmemek dediğimiz şey ilerlemeci ve neden sonuççu bakış açısıyla gelecek diye bir şey üretmekle olacaktır. bilmediğini söyleyen biri bilen için zamanı yoktur çünkü her şeyi bilir her şeyin sonucunu bilir diye düşünerek aslında kendi ürettiği neden sonuç ilişkisiyle tanrıyı değerlendirmektedir lakin bu değerlendirme yapılırken kendisinin ileride bilebileceğinden ve şu anda bilmediğinden ortaya çıkmış olan bir sistematiği kullanmaktadır. oysaki bilmeyen bilip bilmediğini de bilemez. yani bilmeyen tanrı olmadığını da iddaa edemez. yani bilmeyen aslında neden sonuç ilişkisini de ortaya atamaz. benim şu anda tanrı olmamamı sağlayan şey yaşamımın nedenini bilmemek midir yoksa yaşamımın bir nedeni olduğunu düşünmem midir? yani hiç bir şeyin nedeni yoksa ve zaman yoksa ben tanrı olur muyum olmaz mıyım? aslında varmak istediğim nokta kaostan bu evren kaçıyorsa bu evren için zaman da vardır gibi bir düşünce olacaktır çünkü kaçış zamanı gerektirir lakin zaman yoksa ve kaostan kaçış gibi bir durum yoksa ve yaşam için bu evrende zorunlu olan bir şey değilse kaosla yüzleşmek de yok eden değil esas olarak var eden olacaktır. yani varoluş kaostan kaçışla olmak zorunda olan bir şey değilse neden sonuç ilişkisi ve beraberinde gelen zamandan ayrılındığında insanoğlu evrenin nedenini ve diğer şeyleri arayıp kendini kandırmadığında ve kaosla yüzleştiğinde bu kaostan kaçmayan bir evrende onun sonu değil bir başlangıcı mı olacaktır. yani kaostan kaçmak aslında zamanı ve neden sonucu üretmek ve şu an bilmediğini ileride bilebileceğini düşünerek baştan kendini kandırmak olurken kaostan kaçmamak ise zamanı ve ilerlemeci neden sonuç ilişkisini reddederek kendini kandırmamak olur . bunu yapabilen kişiyi bu kaostan kaçmama bence kendi evreninin tanrısı yapacaktır.

her şeyin sorgulanması için doğan felsefe biliminin de buna dahil olduğudur.