Faşist rejimler düşünceden ziyade duygudan güç alır. Elbette sevgi ve aşk üzre duygular değil, kötürüm, savaşkan ve nekrofil öze sahip demon şekli duygular. Bu rejimler üniforma, militarizm ve rezalet postal kokar. italyan faşoları siyah, Nazi-giller kahverengi gömlekler giyerlerdi mesela ..na çaktıklarım * Faşizm bir gösteridir biraz da, büyük mitingler düzenlenir, en basit, sıradan bir detay kallavi bir tanrısallığa büründürülebilir. işte eskilerin deyimiyle ikinci cihan harbinde Sovyet ordusu ve Amerikan ordusu Almanya'da neredeyse kafa kafaya tokuşacak kadar yakınlaşmışken Hitler efendi hala savaşı kazanabileceğini düşünür falan. Bir de dinsel faşizmler vardır ki bunu da haliyle şimdi Türkiye'de deneyimliyoruz.
bu rejimlerde; iktidarlar inançları, kamuoyunu maniple etmek için kullanırlar. Din vicdan dini değil afyon dinidir. Korku salan iyi bir yönetim aracıdır. Günah, sevap, ahret gibi argümanlarla siyaset kontrol altına alınır.
Ekonomik imkanlar, medya ve yargının tek elde toplanması ve polis şiddeti bariz özelliklerindendir.