bugün

''tanrı bizlere iyi olduğu için mi bazı şeyleri emreder yoksa tanrı emrettiği için mi bazı şeyler iyidir.''
sokrates
sokrates in burdaki en büyük yanılgısı, özellikle inanç konusunda "iyi " ve" kötü" kavramlarının tamamen göreceli ve sadece tanrı katındaki "iyi" nin gerçekten bizim için iyi olacağıdır.bizim için iyi olan insan için iyidir.bir başka varlık için iyi olmayabilir. bu aynı zamanda cennet ve cehennem kavramlarının içeriğini de açıklar. dünyada iğrenç,pis ve yasaklanmış şeyleri cennette oldukça makul ve doğru şeyler görürseniz şaşırmayın. yine dünyada iyi yaptığınızı sandığınız bir şeyi cehennemde sizi bekler bulabilirsiniz.
Antony Flew, kişinin felsefi yeteneğini test etmenin bir yolunun Euthyphron ikilemi'yle ilgili bakış açısı ve onu kavrama gücü olduğunu söylemiş.

Euthyphron ikilemi:

Kutsal, tanrılar onu onayladığı için mi kutsaldır; yoksa kutsal olduğu için mi onaylar? (Platon, s. 10a)

Ö.1 Ahlaki olan, Tanrı onu buyursa da buyurmasa da ahlakidir.
Ö.2 Eğer ahlaki olan Tanrı buyruğu olduğu için ahlakiyse, o zaman ahlak keyfi ve anlamsız bir şeydir.
Ö.3 Eğer ahlaki olan Tanrı buyruğu yerine başka bir nedenden ahlakiyse, o zaman ahlaki bakış açısına göre Tanrı gereksizdir.
S.1 Ahlak ya keyfi ve anlamsız bir şeydir ya da Tanrı ahlak için gereksizdir.

Bu ikilem "Tanrı'nın doğası iyidir" denilerek çözüldüğü düşünülür.
Platon, tümel gerçeklikler olan idealara inanan biriydi. Ona göre Tanrı olan demiourgos, mutlak hakikat olan idealara bakarak bu yaşadığımız evreni yaratmıştı. Yani bir nevi sanatçı Tanrı (taklitçi Tanrı nasıl derseniz artık) anlayışı. Böyle bir düşüncesi olan filozofun ahlak ideasını Tanrı'nın üstünde tutması ve ahlaki olanı Tanrı'nın belirlediği bir düzlemde ahlakı, keyfi ve anlamsız bulması gayet normaldir. Platon'un böyle bir çıkarımda bulunması dediği şeyi mutlak gerçek yapmaz. Aynı şey benim dediklerimde de geçerli tabi.
Bu vizelerde soru geleceğini hissettiğim felsefe. Buradan tam olarak ne çıkarmam gerek henüz anlamadım.

Anladığım: tanrıdan ayrı bir iyilik kavramı olamıyor oluşu iyilik kavramının açıklanmasını engellemekte. Mesela
-iyilik nasıl bir şeydir ?
+iyilik tanrının sevdiği bir şeydir.
Bu çıkarım şunun benzeri
-Amerika nasıl bir yer ?
+ amerika ayşenin sevdiği bir yerdir.

Başka ne çıkarmam gerekirse pm'ye açığım.