eski ramazanların tadının kalmaması

her dindarın malumu, eski ramazan aylarının tadının kalmadığıdır.
eskiden ramazan aylarında, en az 30 40 tane oruçsuz dayak yerken, günümüzde bu oran ne yazık ki üçe beşe inmiştir.
oruç tutmayan dini noksanlara tanınan saçma inanç özgürlüğü, iyi huylu dindarların en önemli eğlencesi olan, geleneksel oruçsuzları dövme şenliğinin de sönük geçmesine sebep olmuştur.

eski veya yeni ramazanların tadı diye bir kavram yoktur. eski tadı kalmayan insanlardır maalesef. çünkü insanlarımız bu gibi değerlerimizi her zaman ayakta ve taze tutabilirler, yeterki heyecan ve duygularımızı kaybetmeyelim. bu bir bayrak örneği gibidir. anne babalarımızdan bizlere, bizlerden çocuklarımıza.. bir sonraki nesile bu gibi değerlerimizi nasıl miras bıraktığımızla ilgilidir. eski ramazanların tadını tekrar getirebiliriz, önemli olan insan faktörüdür. yoksa kültür, gelenek-göreneklerimiz ve dinimiz duruyor. bir yere kaçtıkları yok yani..

sadece ramazanın değil. eski olan hiçbir şeyin tadı kalmamıştır.

depresyon mode : on

eski ramazanların tadı kalmadı değil o samimiyet insanlarda kalmadı. herkesin küçüklüğünde ki ramazanlar güzeldir. çünkü küçüklerin samimiyeti gerçektir. kötülük fesatlık bilmedikleri için ramazanın tadına varırlar. ama büyüdükçe kötü düşünce de artar karamsarlıkta. ramazanlar da küçüklükte kalır.