eski platonik ile sevgili olmak

zamanında ne de güçlü ve anlamsız duygularla tatlı bir acı çektiren aşığın, artık tenine hiçbir yakıcılık vermediği dönemde aşkını sunmasıyla, sırf eski yakıcılığının hatırına, eski mutluluk ve acı dolu tatları tekrar duyabilme umuduyla kabul edilen yumuşak bir eldir.
tutmayı kabul ettiğin bu el, belki tekrar kavuracaktır tenini, tek bir dokunuşla ellerinden kalbine doğru sıcak bir yol açacak, ve o yolda titreyen ruhun eriyecektir tekrardan. ama bu ilk dokunuş, onun yüzünü gördüğünde eskiden çekmeyi sevdiğin acıların özlemini depreştirmiyorsa, bu ilişkinin sonunun gelmesinin zamanı belki de o eli tuttuğun anın ta kendisidir. eski günlerinin güneşi olan ve bunun hatrına tutulmaya devam edilen o el, hiçbir anlamlı dokunuş veya bakışta ruhuna akıtamadığı için kendisini, gün geçtikçe anlam vermeyen paylaşımlar arasında küçülmeye, ve sonrasında da yok olmaya yüz tutacaksındır. acılar çekeceksindir evet ama, o acılar bu kez sevdiğin, özlemini duyduğun acılara benzemeyecektir...

(bkz: hayat bayram olsa)

karşılıklı platonik ise; tekrar kaldığın yerden hayata başlamak demektir.

en samimi itirafların yapılabileceği konudur.

--spoiler--
seni çok sevdim evet ama o kadar acıyı senin için yaşadıktan sonra yanıbaşımda olman beni küçültür. bunun için mi derim belki. o yüzden uzak olman en iyisidir denilmelidir belki de sevgiliye.
--spoiler--

(bkz: hem yara bandım em yaram)

değeri kalmaz o kişinin artık.
elde edilmiştir çünkü.

(bkz: ex ten next olmaz)