bugün

Eski bir deyim. Modern versiyonu "kartal'dan polonezköy'e bruncha gidene kadar dayak yemek" olmalı. Çocuk can verir dayaktan.
milletimizin kullandığı, çocukları korkutmak için söylenen sözler.
biraz zaman geçince kayışı kopartıp, gerçekten suya gitmiş bir eşeğin varlığına inandırıp, gelmediği her dakika soyuna sopuna küfrettirebilecek olay.

(bkz: gs formasıyla caddeye çıkıp dağılın lan demek)*
eşek sudan gelince bitecek olaydır.
Olan yine eşeğe olacak. sözüyle anlamdaştır. Bildiğimiz gibi eşek ağır yürüyen bir hayvandır. Sırtında ağırlık olacağı için yavaş yürüyecektir. Eşek sudan geldikten sonra dayak da bitecektir.
(bkz: rahatlamak)
hayır ben bir de şunu sonradan ögrendim bu kodumun eşegi suyu çok severmiş.
ibne bi gün gelseydin nolurdu lan.
agzımıza sıçtılar senin yüzünden yıllarca.
bi gün de gel aha baba geldi eşek hadi ben gidiyorum deme keyfini yaşat bize.
eşek yerine kaplumbağa olmadığına şükredilesi dayak yeme biçimi.
atari salonlarında geceleme ve eve bir haber bile bırakmama sonrası peder beyin agzınıza sıçma operasyonuna verilen isim.
(bkz: bir zaman birimi olarak eşek)
eseğin sudan çok geç geleceğini düşünerek, çok dayak atacağını ima eden baba, dede v.b büyüklerimizin ürperti ve gözdağı verme amaçlı tehditkar cümlesidir.

dayak yiyecek olan haylazın, eşeğin sudan gelmeyeceğini düşünüp, tırsarak o an için eşeğe, ivedi gelmesini sağlamak maksadıyla dua etmesine sebebiyet verir.