bugün

Ertelenmis eylüller duruyor
Sari kasimpatlar kokan ellerinde
Buruk bir güz sürekli örtündügüm
Üsümelerim yalnizliktan;
Dagitip dagitip biraktigim
Günler eskiyor,
Elim varmiyor yasananlari
yirtip yirtip atmaya.
Içimde birike birike dolan bir özlem
Taniksiz acilarim
Taniksiz günler geçiyor.

Her saatin kendi zamanidir
Geçerken unuttugum
Bu vitrin
Bu yol
Ardima bakmadan tükettigim
Uzaklarim; öyle duruyor
Sessizligi kiran
Dudagimdaki o firtinayi
Gözlerim tasiyorum,
Dagilmis parçalanmis
Sürülerle isiklar üstüme geliyor
Biraz kalabaliklara dayansam
Gürül gürül
Vapurlar
Otobüsler
Baskin yemis kurak topraklar gibi
Çatirtinin eleverilmis tohumlari
Çiplakligimda büyüyen
O yorgun sesler;
Dalginligim ondan
Silip silip yeniden yazdigim
O unutkan sözcükler
Giyindim geceyi
Giyindim,
Gömlegim ertelenmis eylüllerde
Sari kasimpatlar kokuyor. *

(bkz: Asim Öztürk)