bugün

görüldüğünde insanın miğdesi kalkmıyor değil hani.

geçenlerde, bordeux şarabımı yudumlayıp, lezzetine uygun bir ıstakoz penselemeye, son derece elit bir mekana gittim, karınlar hafif doyurulup, tabaktaki son lokmalar nezaketen bırakıldığında, çıkarıp pipomu yakıverdim. ve akabind karşı masamda oturan, götüne bir levi's kot, üzerine de bir mavi jeans tişört geçirmiş, orta sınıf pespaye bir insan takılıverdi. garsonu çağırıp " bu ne rezelat bir daha bu mekana gelmeyeceğim" diye azarladım.

tamam bu pespaye ve adamsendeci güruhunda ıstakoz yemeye hakkı var. ama benim gittiğim über-elit mekanda değil!
(bkz: mavi giyen pespayeyse biz neyiz)
(bkz: gecen gene istakoz penseliyorum)