düşünüyorum öyleyse varım

(bkz: cogito ergo sum)

varlık felsefesiyle ilgilenen her insanın hayatında bir kez de olsa duyduğu doğru laf.

descartes'in efsaneleşmiş sözüdür.

yalnızca algılayabildiğimiz bir mekanda düşünmek dediğimiz eylemi yapan varlık kime göre neye göre vardır?

ardından varlığın var olması nelere bağlıdır ile başını alıp giden soru.

görsel

Post truth çağı ile bu söz artık "inanıyorum öyleyse haklıyım"a evrildi maalesef. Artık düşünmeye bile gerek yok sonuçta. Düşünüp tartmadan, sırf duygu ve hislerine uyuyor diye inandığın bir saçmalık bile hakikat olarak görülüyor.

bireysel anlamda, insanin yaratilisi geregi ben merkezciliyetciliginden dolayi kendini cok onemli sanmasi sanrilarindan bitanesidir. düsünüyorsan varsan varsin kardesim de, bunun dünyanin cok umrunda oldugunu mu saniyorsun peki. milyon yillardir hayat bir sekilde bizle ya da bizsiz akip gecmis, ondan bizim varligimiz sadece kendi yasadigimi 80 yillik simulasyon icinde bize anlamlidir.

iyi güzel de düşündüğün sanrısı(öyleyse tabi) da bir şeylerin varlığından kaynaklanıyor.

latincesi: "Cogito, ergo sum"